بررسي روش‌هاي تعيين ايستگاه‌ پايه به هنگام عمليات دست به دست كردن در شبكه وايمكس

Checking the Methods of Determining the Base Station During Handover on the WiMAX Network

وايمكس تكنولوژي است كه نرخ داده بالايي را در ناحيه پوشش وسيع با ظرفيت بالا توليد مي‌كند و از قابليت‌‌هاي آن براي پشتيباني انواع مختلفي از برنامه‌هاي كاربردي استفاده مي‌شود. از آنجايي‌كه يكي از چالش‌هاي شبكه وايمكس تكنيك دست‌به‌دست كردن مي‌باشد و متحرك بودن را پشتيباني نموده و انجام فرايند آن منجر به بروز تأخير و كاهش نرخ گذردهي در شبكه شده و در نهايت ممكن است بسته‌هاي اطلاعاتي گم ‌شوند. با افزايش حجم داده‌هاي انتقالي ضروري است به هنگام فرايند دست به دست كردن انتخاب ايستگاه پايه به بهترين روش انجام گيرد تا از هرگونه اختلال كه موجب تضعيف كيفيت سرويس در سمت دريافت‌كننده مي‌باشد جلوگيري شود. در اين مقاله، مروري بر روش‌هاي تعيين ايستگاه پايه به هنگام عمليات دست به دست كردن در شبكه وايمكس داشته‌ايم و سپس به مقايسه بين روش‌هاي مذكور مي‌پردازيم.

WiMAX is a technology that generates high data rates in a large coverage area with high capacity and its capabilities are used to support a variety of applications. Since one of the challenges of the WiMAX network is a Handover technique and supports the mobility and carrying out its process can lead to delays and decrease in network throughput rate, and eventually the packets may be lost. With the amount of data transferred increases, it is essential that the base station selection is selected in the best way during Handover process to prevent any disturbance that undermines the quality of service on the receiving side. In this paper, a review was carried out on the methods of determining the base station during Handover technique operation in the WiMAX network, and then compare the above methods.