ارزيابي آسيب پذيري شهري در برابر زلزله، نمونه موردي تبريز

زلزله يكي از هولناك ترين بلاياي طبيعي در طول تاريخ بشر است. زلزله در دسته مخاطرات آني قرار ميگيرد كه قدرت تخريب بالا و كشتار بي رحمانه در زمان اندك از خصوصيات بارز اين پديده طبيعي است. صدمات زياد مالي و جاني اين پديده طبيعي باعث گرديده كه زلزله را از مهمترين موضوعات مديريت بحران قلمداد نمايند. تبريز يكي از مستعد ترين شهرهاي كشور در زمينه اين مخاطره طبيعي مي باشد. اين شهر به عنوان بزرگترين متروپليتن شمالغرب كشور داراي تاسيسات و زيرساخت هاي زيادي مي باشد كه علاوه بر نيازهاي شهر تبريز، به شهرها و مناطق ديگر نيز خدمات رساني مي نمايند. هدف پژوهش حاضر بررسي تعدادي از اين زيرساخت ها از نظر قرارگيري و رعايت حريم هاي مربوط به گسل مي باشد. متاسفانه نتايج پژوهش نشان مي دهد كه زيرساخت هاي متعددي در پهنه ها و حريم هاي نزديك به گسل قرار دارند كه در هنگام وقوع زمين لرزه مي توانند با آسيب پذيري بالايي مواجه شوند. قسمت هاي مركزي شهر و شمال شهر كه به گسل ها نزديكتر مي باشند در معرض بيشترين ميزان آسيب پذيري قرار دارند.