شماره ركورد كنفرانس :
4044
عنوان مقاله :
بررسي تجربيات بازسازي پس از زلزله سال 1341 بوئين زهرا
پديدآورندگان :
شادي فر غزاله Ghazaleh_shadifar@yahoo.com دفتر هبيتات سازمان ملل در تهران
كليدواژه :
مطالعات بازسازي , شهرستان بوئين زهرا , نهادهاي مختلف بازسازي.
عنوان كنفرانس :
نخستين دوره كنفرانس بين المللي زلزله، مديريت بحران، احيا و بازسازي
چكيده فارسي :
فقدان اطلاعات و مستندات معتبر از تجربيات بازسازي‌هاي گذشته از جمله مهمترين نقاط ضعف در مطالعات بازسازي در ايران قلمداد مي‌شود. بررسي بازسازي‌هاي گذشته امري حائز اهميت بوده و مي‌توان از تجارب به دست آمده از آن‌ها در سوانح مشابه استفاده كرد. در اين ميان زلزله بوئين زهرا با شدت 2/ 7 در مقياس ريشتر در ساعت 22 و 55 دقيقه به وقت محلي در روز دهم شهريور سال1341 رخ داد و خسارات زيادي را بر جاي گذاشت. منطقه آسيب ديده از زلزله بوئين زهرا شامل محدوده اي است در جنوب استان قزوين كه در تقسيمات سياسي جديد، عمدتا شهرستان بوئين زهرا را شامل مي‌شود براي انجام اين پژوهش از روش توصيفي- تحليلي استفاده شده است و رويكرد آن كيفي مي باشد. پس از زلزله بوئين زهرا گروه‌ها و نهادهاي مختلفي براي بازسازي اعلام آمادگي كردند. مسئولان قصد داشتند از همه گروه‌هاي مجري استفاده نمايند و از سوي ديگر خود توانائي هماهنگ سازي كليه فعاليت‌ها را نداشتند و اين امر باعث شد تا تفاوت‌هايي اساسي در سكونت‌گاه‌هاي بازسازي شده به وجود آيد. از نتايج اين پژوهش چنين برمي آيد در بازسازي بايد به مسائل اقتصادي، معيشتي و فرهنگي توجه ويژه شود همچنين برخورد تبعيض آميز و ناعادلانه برنامه ريزان و مسئولان بازسازي از ديگر مواردي است كه هنوز مي‌توان اثرات آن را در منطقه مشاهده كرد. اين كه بعضي روستاها با اعمال نفوذ بعضي از افراد توسط يكي از كشورهاي خارجي و با پول كافي بازسازي شود و در كنار آن در روستائي ديگر توسط يكي از گروه‌هاي مردمي فقط تعدادي خانه حقير احداث گردد قطعا اثرات نامطلوبي را در روستائيان به جا خواهد گذاشت.
