ارزيابي منابع انساني بر مديريت بحران در بيمارستان ها (نمونه موردي بيمارستان تامين اجتماعي شهريار)

با توجه به تغييرات پيچيده و زيادي كه سازمان هاي امروزي با آن روبرو هستند و همچنين خطر بلاياي طبيعي كه هر روزه سازمان ها و كشور را تهديد مي كند و نقش غير قابل انكار عامل انساني در مديريت بحران در كنترل هرچه بيشتر بحران پس از بلاياي طبيعي توجه به اين عامل لازم و ضروري است. به همين منظور در اين مقاله قصد داريم تا به بررسي و ارزيابي عوامل تاثير گذار بر عامل انساني در مديريت بحران بپردازيم. بر اين اساس اين مقاله از لحاظ هدف از نوع تحقيقات كاربردي و تحقيقات ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﻱ است، اين پژوهش از نظر مكاني از نوع تحقيقات ميداني است، اين پژوهش از نظر روش در زمره تحقيقات توصيفي- تحليلي، مورد پژوهي ست. جامعه آماري اين پژوهش كليه كاركنان بيمارستان تامين اجتماعي شهريار با توجه به مدل مطرح شده مي باشد؛ اين پژوهش بر آن است تا به اين سوال اصلي مهمترين عامل در مديريت بحران از لحاظ معيار منابع انساني چيست؟ پاسخ دهد. در همين راستا با توجه به مولفه هاي مطرح شده در مدل TAS سوالاتي در قالب پرسش نامه تحليل سلسله مراتبي (AHP) طراحي شده و به ارزيابي اين عوامل پرداخته شد. براي پاسخ به پرسش هاي پژوهش از نرم افزار Super decision بهره گرفته شده است. يافته هاي پژوهش نشان ميدهد عامل عاطفي از بين 3 عامل مطرح شده(عامل عاطفي، عامل شناختي، عامل رفتاري) اهميت بيشتري دارد و زير عامل وفاداري به سازمان در گروه عامل عاطفي بيشترين رتبه در بين زير معيارها را كسب كرده است.