تعيين نقاط آبگرفتگي و طراحي ابعاد بهينه كانال هاي منطقه 9 شهرداري مشهد با هدف استحصال آب باران

سيلاب شهري در مواردي كه شدت بارندگي روي مناطق شهري به اندازه اي است كه باعث آب گرفتگي معابر و ساختمان ها در مناطق پست يا در مناطقي كه ساختمان هاي زيادي در آبراهه هاي قديمي، زير گذرها، فرورفتگي بزرگراه ها و غيره احداث گرديده اند، شود. چنين سيلاب هايي عمدتاً در اثر عدم كفايت سيستم جمع آوري باران شهري ايجاد مي شوند. علي-رغم وجود روش هاي مختلف در بررسي روند گسترش سيلاب و توليد نقشه هاي پهنه بندي سيل ايجاد روش هايي كه با صرفه جويي در زمان و هزينه به انجام اين مهم مي پردازند هنوز هم ضروري به نظر مي رسد. در اين تحقيق از مدل SWMM براي تعيين نقاط آبگرفتگي و طراحي ابعاد بهينه آنها براي دوره بازگشت هاي 5 و 10 سال استفاده شد. نتايج نشان داد براي دوره بازگشت 5 ساله، 4 منطقه داراي مشكل آبگرفتگي هستند.و پس از اجراي مدل با دوره باز گشت 10 ساله علاوه برنقاطي كه در دوره باز گشت 5 ساله داراي آبگرفتگي مي باشند سه منطقه ديگر نيز مشكل آبگرفتگي را نشان دادند كه نسبت به ساير مناطق از اهميت بيشتري براي رفع مشكل آبگرفتگي برخوردار هستند.سپس براي رفع مشكل آبگرفتگي دوره باز گشت 10 ساله مد نظر قرار گرفت و با بررسي ميداني و اجراي مدل و با توجه به محدوديت هاي موجود،راه كارهايي از جمله(افزايش سطح مقطع كانال،كاهش رقوم كف آبگذر، افزايش عمق كانال و افزايش عرض كانال)براي كاهش اثرات سيلاب و همچنين جمع آوري رواناب به منظور انتقال به نقطه خروجي پيشنهاد مي شود و همچنين راهكارهايي از جمله در نقطه خروجي داراي مخازن ذخيره رواناب باشند، كه بتوان به عنوان آب مورد نياز براي آبياري فضاي سبز مورد استفاده قرار گيرد.