استفاده از رواناب هاي سطوح سنگي در آبياري تكميلي (بر اساس مطالعات: ارتفاعات جنوبي مشهد، زشك-ابرده شهرستان شانديز و پارك قهستان قائن)

روش استحصال آب با استفاده از روانآب ها از جمله راهكارهايي است كه از عامل ريسك در كشور كاسته و از پايداري و ثبات بيشتري در عملكرد محصول در مناطق خشك و نيمه خشك برخوردار مي باشد. بارشهاي جوي به دليل عدم همزماني با نياز آبياري و يا عدم ذخيره سازي از دسترس خارج مـيگـردد و بعضـاً سـبب جـاري شـدن سـيل و ايجـاد خسارت نيز ميگردد. چنانچه بخشي از بارشهاي جوي از طريق سيستم هاي سطوح آبگير باران (نظير سطوح غيرقابل نفوذ شهري مثل پشت بام هـا و آسفالت خيابانها و غيره) استحصال و ذخيره گردد، ميتواند بخشي از آب مورد نياز فضاي سبز شهري و براي آبياري تكميلي نهال هاي قابل كشت در منطقه را برآورده نمود. در اين مقاله سعي شده پتانسيل استفاده از رواناب هاي مناطق توده سنگي بالاي 90 درصد در منطقه زشك_ ابرده، پارك قهستان قاين و مناطق توده سنگي در ارتفاعات جنوبي شهر مشهد و در بخشي از طرح كمربند سبز شهري با مبناي آبياري تكميلي نهال هاي قابل كشت براي آبياري تكميلي تحليل شود. با توجه به اينكه منطقه زشك-ابرده 433 هكتار و پارك قهستان قاين 248 هكتار از مجموع اراضي توده سنگي بالاي 90 درصد از كل حوزه را پوشش مي دهند و در ارتفاعات جنوبي مشهد 321 هكتار آن را اراضي توده سنگي پوشش مي دهد. با توجه به اين ميزان اراضي توده سنگي در منطقه ارتفاعات جنوبي مشهد، زشك-ابرده و پارك قهستان قاين به ترتيب 6000، 866000، 195920 متر مكعب آب قابل استحصال خواهد بود ضمن اين كه سبب كاهش اتكا به منابع زيرزميني حوزه مي گردد و مي تواند بخش معني داري از كمبود آب آبياري را در فصول خشك تامين نمايد. در سالهاي آينده با توجه به افزايش اهميت آب در حيات اجتماعي و اقتصادي كشور و مناطق مورد مطالعه، جمع آوري آب از سطوح سنگي توان تامين كمبود آب مورد نياز را خواهد داشت و هزينه اعمال شده در اجراي اين گونه پروژه ها از نظر اقتصادي توجيه پذير است.