اﻫﻤﻴﺖ اﺣﺪاﺙ ﺧﻮﺷﺎﺏ ﺩﺭ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﻲ سفره‌هاي ﺁﺏ ﺯﻳﺮﺯﻣﻴﻨﻲ ﺩﺷﺖ اﻳﺮاﻧﺸﻬﺮ

كشور ايران با متوسط بارندگي ساليانه حدود 250 ميلي‌متر جزء مناطق خشك و نيمه‌خشك محسوب شده از ديرباز با كمبود آب مواجه بوده است. طي سال‌هاي اخير در ايران و به‌ويژه در مناطق خشك و نيمه‌خشك به دليل عوامل طبيعي و انساني، افت سطح سفره‌هاي آب زيرزميني مشاهده شده كه بر روي كيفيت آب ازنظر قابليت مصرف آن، تأثيرگذار بوده است. خشكسالي يكي از پديده‌هاي طبيعي است كه تأثير چشمگيري بر روي كميت و كيفيت منابع آب ازجمله آب‌هاي زيرزميني داشته و دارد. هدف از اين مطالعه بررسي امكان استفاده از روش بومي خوشاب براي بهره‌برداري از رواناب‌هاي سطحي جهت تغذيه سفره‌هاي آب زيرزميني آبخوان دشت ايرانشهر مي‌باشد. روند خشكسالي با استفاده از شاخص SPI و نرم افزار DIP تحليل شد همچنين ميزان افت كمي آب زير زميني با پايش تغييرات سطح آب و تغييرات كيفي با استفاده از نتايج تجزيه آزمايشگاهي آب 14 چاه پيزومتري با استفاده از جداول تعيين كيفيت آب ازنظر كشاورزي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاكي از آن است كه طي دوره آماري 1384-1394، آبخوان موردنظر با افت سطح آب و تنزل كيفيت همراه بوده است. لذا به منظور تغذيه سفره‌هاي آب زيرزميني، سامانه خوشاب يك روش ايده آل معرفي مي‌شود. سامانه(خوشاب) به‌عنوان روش قديمي بهره‏برداري از سيلاب، در شهرستان‌هاي سراوان، سوران، مهرستان، سرباز و نيكشهر مورد استفاده قرار مي‌گيرد. پتانسيل آبي و خاك منطقه اهميت اين سامانه را نشان داده و مي‌توان با ديدگاه حفاظت آب‌وخاك به آن نگريست.