اثرات تغيير اقليم و خشكسالي بر انجيرستان ديم استهبانات

سالانه افزون بر 50 ميليارد متر مكعب سيلاب رودخانه‌هاي سرزمين ما به هدر مي‌رود و زيان مالي و تلفات ناشي از آن به ميلياردها و دهها نفر بالغ مي‌گردد. اين در حالي است كه نزديك به 90 درصد پهنه سرزمين ما با كمبود آب روبرو است. مردمان مناطق خشك و نيمه خشك به منظور تامين آب مورد نياز خود براي مصارف كشاورزي، شرب و خانگي مجبور هستند از آب حاصل از بارش‌ها استفاده كنند. تغييرات اقليم و خشك‌سالي بر روي تمام محصولات زراعي و باغي اثر منفي گذاشته و از آنجا كه ادامه حيات انجيرستان ديم استهبان مستقيما به نزولات جوي وابسته است، بيشترين صدمه را در سال‌هاي اخير متحمل شده‌اند. پيامدهاي تغيير اقليم در باغ‌هاي انجير ديم، كاهش كيفيت و كميت محصول، ريزش‌ زود هنگام برگ‌ها، كاهش شديد گلدهي، و در نتيجه كاهش توليد ميوه در سال آينده، تركيدگي پوست تنه و شاخه، افزايش خسارت‌هاي آفات و بيماري‌ها مي‌باشد. زراعت سيلابي، جمع آوري هرزآب با بناي سطوح آبگير كوچك (سامانه‌هاي هلالي‌شكل) در انجيرستان ديم استهبانات نمونهاي بارز از هماهنگي با طبيعت خشك و خشن و نمونه هايي از روش‌هاي سنتي جمع آوري آب و روش هاي بهره‌وري از سيلاب‌هاي فصلي در استان فارس است. با توجه به اينكه محصول انجير در استهبان يك محصول مهم و استراتژيك مي‌باشد و معيشت 85 درصد از مردم به طور مستقيم و غير مستقيم به اين محصول وابسته است، بنابراين خشكي و تغيير اقليم چهره ناخوشايند بيكاري و ياس بر منطقه سايه افكندهاست.مقاله حاضر به عوامل و علل به مخاطره افتادن بزرگترين انجيرستان ديم جهان و همچنين خشك شدن درياچه طشك و بختگان خواهد پرداخت.