دستاوردهاي بصري نقوش و نمادهاي ايراني- اسلامي به عنوان مؤلفه ارزشمند در گرافيك ايران

هنر ايراني- اسلامي در تمام شقوق جاري و ساري زاينده است. با توجه به رعايت پيامبر (ص) در منع شمايل‌نگاري تصاوير جاي خود را به نقوش داده‌اند و نقوش در پهنه اعصار بخاطر جنبه‌هاي محتوايي و اعتقادي به نمادهاي ايراني- اسلامي مبدل گشت. گرافيك امروز جدا از جنبه‌هاي تكنيكال و چاپي، جدا از ذات گرافيك در بعد صنعتي تبليغ و تبليغات است و در خود داراي ارزش‌‌هاي سنتي، محتوايي و نمادين است كه ما از آن به عنوان مؤلفه نام مي‌بريم. اين پژوهش با هدف التزام و نگاه جدي به عرصه نقوش و نمادهاي ايراني- اسلامي به عنوان منبع زاينده قصد بر آن دارد تا پاره‌اي از نقوش و نمادها را معرفي و كاركرد آن را از نظر محتوا و كاربرد آن در هنري خاص يا هنرهاي ويژه ارائه دهد. اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي و شيوه گردآوري آرشيوي و كتابخانه‌اي در پي پاسخ به دو سوال زير مي‌باشد: 1) مؤلفه‌هاي ارزشمند سنتي در طراحي وخلق نقوش ونمادهاي ايراني- اسلامي چيست؟ 2) نقوش‌ ملهم از اين ساختار در چه قالب‌هايي جلوه‌گر است؟ نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه گرافيك امروز در بعد صنعتي- تجاري و جنبه تبليغاتي آن در پاره‌اي از موارد براي ارائه به فرهنگ و هنر در سطح جامعه به موتيف‌ها و نقوشي نياز دارد كه براي ارائه نافذتر و جذاب‌تر، چاره‌اي نيست كه نگاهي واكاوانه به هنر گذشته داشته باشيم. و اين ميسر نمي‌شود به شرط آنكه بدواً شناختي از جنبه‌هاي محتواي نمادين و بعد كاربرد آن نقوش را در بسترهاي متفاوت داشته باشيم.