شماره ركورد كنفرانس :
4053
عنوان مقاله :
بررسي نماد نور به عنوان مؤلفه‌ي ارزشمند در نقوش ايراني- اسلامي
پديدآورندگان :
درويش افسانه Afsaneh.darvish@modares.ac.ir كارشناسي ارشد ارتباط تصويري(گرافيك)،دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران , اسدي نسترن Asadi.a@hnkh.ac.ir دانشجوي كارشناسي ارشد، رشته گرافيك، موسسه آموزش عالي ناصر خسرو، تهران، ايران , قاسمي فرشته Ghasemi.f@hnkh.ac.ir دانشجوي كارشناسي ارشد، رشته گرافيك، موسسه آموزش عالي ناصر خسرو، تهران، ايران , اسكندري آرزو Eskandari.a@hnkh.ac.ir دانشجوي كارشناسي ارشد، رشته گرافيك، موسسه آموزش عالي ناصر خسرو، تهران، ايران
كليدواژه :
نور , مؤلفه , نقوش ايراني- اسلامي
عنوان كنفرانس :
اولين سمپوزيوم ملي روز جهاني گرافيك
چكيده فارسي :
هنر اسلام، زبان نمادين و رمزگونه است و اين رمز‌ها و نمادها حامل معناي دروني و ذاتي اين هنر بوده و تنها راه بررسي معناي هنر اسلام و آثار هنري، بررسي اين نمادها و سمبل‌ها است. هنر اسلامي در تجلي آن حضور ميابد و از اين‌سان به واسطه مفهوم عميق اين عنصر در عرفان اسلامي جريان وجود از مطلق، به صورت نور متجلي گرديده و هرجا نشان از وجودي هست، نوري است از جانب وجود مطلق.
اين پژوهش با هدف بررسي نماد نور به عنوان مؤلفه‌ي ارزشمند در نقوش ايراني-اسلامي و با روش تحقيق توصيفي- تحليلي و شيوه گردآوري كتابخانه‌اي و اسنادي در پي پاسخگويي به پرسش هاي ذيل انجام شده است:
الف) نماد نور در پيش از اسلام و پس از اسلام در قالب چه نقوشي جلوه‌گر شده است؟
ب)نور به عنوان نقش مولود و زاينده در قالب چه نقوشي به كار برده شده است؟
نتايج پژوهش نشان مي‌دهد نور به عنوان عنصري نمادين- محتوايي با جلوه‌هاي مختلف، در نقوش ايراني متجلي شده است و نور در كنار آنكه مبين و معرف نور اقدس احديت مي‌باشد، در قالب نقوش مختلفي كه شامل: شمسه، خورشيد آريايي يا گردونه مهر يا چليپا، لوتوس، قنديل يا مشكوه، مرغ آفتاب(طاووس)، خورنه و ... در هنر ايراني-اسلامي متجلي گشته است.
