ساخت و مشخصه يابي داربست نانو كامپوزيتي فورستريت-ديوپسايد با اعمال پوشش پليمري پلي كاپرولاكتون فومارات

يكي از مهمترين چالش ها در مهندسي بافت ساخت داربست¬ها با ميزان تخلخل بالا و به هم مرتبط با خواص مكانيكي مناسب است. داربست¬هاي مصنوعي رايج معمولا از سراميك و يا پليمر تهيه مي¬شوند اما تركيب بهتري از خواص با يك كامپوزيت حاصل مي¬گردد كه مزاياي هر دو ماده پليمري و سراميكي را دارا مي¬باشد. هدف از پژوهش حاضر، ساخت داربست¬هاي سه بعدي (فورستريت-ديوپسايد) با استفاده از روش پرس با فضاساز جهت كاربرد در مهندسي بافت استخوان است. به اين منظور، نانوپودرهاي فورستريت و ديوپسايد به ترتيب با استفاده از روش¬هاي فعال¬سازي مكانيكي و تركيبي از سل-ژل و فعال¬سازي مكانيكي ساخته شده و با نسبت هاي مختلف با هم مخلوط شدند. پس از افزودن كلريد سديم (عامل نگه دارنده) با درصد وزني مناسب، مخلوط تحت فشار تك محوره پرس شد. به منظور خروج نمك و ايجاد تخلخل مورد نظر، نمونه هاي بدست آمده تحت عمليات تف جوشي قرار گرفتند. پس از تعيين نمونه بهينه از نظر خواص مكانيكي، داربست¬ها با محلول 6% وزني پليمر پلي كاپرولاكتون فومارات پوشش داده شد و خواص مكانيكي، فيزيكي و بيولوژيكي آن نيز بررسي شد. نتايج نشان داد كه افزودن 10 درصد وزني نانو پودر ديوپسايد خواص داربست كامپوزيتي را تغيير داد از جمله استحكام فشاري براي داربست فورستريت كامپوزيتي در مقايسه با داربست خالص آن از 45/3 به 36/4 مگاپاسكال افزايش يافت. اعمال پوشش پليمري بر روي داربست¬ها و ايجاد اتصالات عرضي در آن منجر به بهبود استحكام فشاري داربيت در حضور10% ديوپسايد به ميزان 23% شد. با توجه به نتايج حاصل از روش ارشميدس و تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي افزودن 10% ديوپسايد منجر به تغيير محسوسي در ميزان تخلخل نشده اما بهبود مورفولوژي تخلخل¬ها ديده شد. تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي داربست¬ها بعد از قرارگيري در محلول شبيه¬سازي¬شده بدن حاكي از تشكيل لايه آپاتيت شبه¬استخواني روي سطوح بود. براساس اين نتايج، به¬نظر مي¬رسد داربست¬هاي توليدي مي¬توانند گزينه مناسبي براي كاربردهاي مهندسي بافت استخوان باشند.