هويت دهي به فرهنگ و آيين ايران

چكيده: شرايط پيچيده زندگي امروز سبب پيچيدگي مسائل شهري و مفهوم بسياري از فضاهاي شهري را دگرگون ساخته است. ناديده انگاري ارزش‌هاي اجتماعي، فرهنگي ، هنري، آييني و هويتي نهفته در فضاهاي شهري، بي‌توجهي به ارتقاي كيفيت‌هاي محيطي در فضاهاي شهري و كيفيت‌هاي مؤثر در پيوندها و جابجايي‌هاي شهري و تأكيد صرف براي ادراكات ذهني طراحان شهري يا معماران سبب شكل‌گيري فضاهايي مردم‌گريز در ساختار شهري شده است كه توانمندي مورد انتظار را نخواهد داشت، تا محيطي پاسخگو و منعطف در برابر رفتارهاي شهروندي باشد.در اين خصوص كه مجتمع‌هاي فرهنگي، هنري و آييني به‌عنوان يكي از مناطق استراتژيك و پراهميت هر كشور محسوب مي‌گردد؛ كه منشاء شكل‌گيري اجتماعات بشري بوده است كه در شرايط كنوني جهاني با تأكيد بر تغييرات سريع در عرصه مباحث شهري توجه به تدوين استراتژي مديريت شهري و به‌ويژه مديريت توسعه مكان‌هاي فرهنگي اهميت بيشتري پيدا مي‌كند؛ همچنين به دليل توسعه‌هاي نامناسب مجتمع‌هاي زيستي، حس مكان و تعلق به مكان در اين مناطق تضعيف‌شده است و اين خود موجب تغيير در احساس و تصور مردم از عملكرد مكان‌هاي فرهنگي و آييني به‌ويژه شهرستان اروميه شده است؛ در اين ميان حس تعلق به مكان عامل مهمي در هماهنگي فرد و محيط، براي بهره‌برداري بهتراز محيط و رضايت استفاده‌كنندگان و درنهايت تداوم حضور در آن را ايفا مي‌كند. كه درنهايت مدلي از عوامل تأثيرگذار محيطي در چنين مجتمع هنرهاي آييني ارائه گرديده است، كه در جهت رسيدن به اين هدف با استفاده از روش كيفي، توصيفي به بررسي ويژگي‌هاي شهرستان اروميه و مكان‌هاي فرهنگي آن و نمونه‌هاي از مكان‌هاي فرهنگي جهاني پرداخته‌شده و يك مدل جديد براي تعيين استراتژي توسعه و ايجاد كاركردهاي جديد در شهرستان اروميه ارائه مي‌گردد. كلمات كليدي: مجتمع‌هاي فرهنگي، هنرهاي آييني، پايداري اجتماعي، هويت