پديدارشناسي حياط ايراني به روايت سينمايي يك حبه قند

چكيده پديدارشناسي، علم توصيف كامل پديده هاست و تحليل خانه¬هاي سنتي ايراني به عنوان بخشي از ارزشمندترين آثار معماري ايران با رويكرد پديدارشناسانه مي¬تواند در شناخت هرچه عميق تر مارا ياري دهد. اگر معمار امروز خانه¬اي مي¬سازد كه ديگر در آن از حياط و حوض پر از ماهي و باغچه¬هاي متقارن، خبري نيست و حتي انديشه و تاملي در جايگزيني آن نيز نمي¬كند، گذشته از پيشرفت تكنولوژي كه انسان را بيش از هميشه با طبيعت بيگانه كرده است و همچنين نگاه مادي¬گرايي و سودجويانه به زمين همه دست به دست هم داده¬اند تا انسان را از ذهنيت دور كنند، عامل مهم و اصلي نوع نگرش معمار و هويت اوست هر چند كه خود او نيز محصول همين شرايط حاكم است. پس حال كه فارغ¬التحصيلان معماري، در خانه¬هاي سنتي زندگي نكرده¬اند و با برچيدن حيات، از حياط و قلب ساختمان، محل امن و آسايش را به مكاني نا امن و فرسايشي تغيير داده¬اند، لذا در اين پژوهش، پديدارشناسي حياط خانه ايراني، با توجه به فيلم يه حبه قند بررسي شده تا با تحليل و بررسي به روش كيفي و رويكردي توصيفي-تحليلي بر اساس نظريه يوهاني پالاسما و استيون هال، فضاهاي زنده و با روح حياط ايراني را بشناسيم بلكه در معماري امروز از آن بهره ببريم. واژگان كليدي: معماري ايراني، پديدارشناسي، حياط خانه ايراني، يه حبه قند، يوهاني پالاسما، استيون هال.