مطالعه مباني و تئوري هاي بلند مرتبه سازي در جهان و ايران و آثار آن بر شهر

چكيده امروزه مسائلي از قبيل افزايش جمعيت، كمبود مسكن، كمبود زمين و جلوگيري از گسترش بي رويه شهرها براي استفاده بهينه از زمين هاي شهري سبب شده كه بلند مرتبه سازي و الگوي شهر فشرده مورد توجه قرارگيرد. با گسترش روزافزون جمعيت و رشد آن در سراسر جهان كه تقاضاي روز افزون مسكن را به دنبال داشته است، انسان نيز با شيوه¬هاي گوناگون از جمله برج سازي سعي كرد تا اين نياز را برآورده سازد. اين پديده را مي توان يك پديده اساسي در شهرسازي كنوني به شمار آورد. مقتضيات امروز، به ويژه افزايش جمعيت و رشد شهرنشيني، دست اندركاران را واداشته است تا براي استقرار جمعيتي افزون¬تر در محدوده هاي شهري، ايجاد ساختمان¬هاي بلندمرتبه و يا به عبارت ديگر، رشد عمودي شهرها را ترويج دهند. استفاده فراگير ازاين روش، بتدريج افزون بر كاربري هاي اقتصادي مانند كاربري هاي صنعتي ، اداري و تجاري دامنگير كاربري هاي مسكوني نيز گشت و به مناطق پيراموني شهر نيز گسترش يافت، ، اين راه حل داراي تبعات و آثار منفي نيز بوده و مشكلات نويني را براي شهروندان پديد آوردكه از آن جمله مي توان به افزايش ازدحام و تراكم ، افزايش آلودگي هاي زيست محيطي ، افزايش ميزان محصوريت ، ملال آور شدن فضا ،كاهش دسترسي شهروندان به هواي آزاد و نور خورشيد و افزايش مزاحمتهاي شهري اشاره كرد.كشور ما نيز مانند ساير نقاط دنيا، با انگيزه صرفه جويي در مصرف زمين به ساختمان¬هاي بلندمرتبه روي آورده است. اما تجاربي كه دارندگان تكنولوژي بلند مرتبه-سازي از سر گذرانده¬اند در ايران وجود ندارد و شرايط و نظامات لازم براي آن فراهم نشده است. در اين مقاله سعي بر ان است تا با معرفي سابقه بلند مرتبه سازي در جهان ،روند بلند مرتبه سازي در ايران بررسي گردد. واژگان كليدي: بلند مرتبه سازي ، قدرت هاي اقتصادي ، ازدحام و تراكم ، آلودگي زيست محيطي