بررسي رابطه بين متغير هاي حسابداري و ريسك سيستماتيك (بورس اوراق بهادار تهران)

چكيده هدف اصلي اين تحقيق ارزيابي ريسك سيستماتيك متغيرهاي حسابداري شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است ، در راستاي اين هدف تعداد 195 شركت كه اطلاعات مورد نياز براي دوره ي 6 ساله تحقيق (88 – 83 ) در مورد آنها قابل دسترس بود انتخاب شدند . سپس ، اطلاعات مربوط به 6 متغير (اهرم مالي ، اهرم عملياتي ، نسبت پرداخت سود سهام ، نسبت پوشش بهره ، نسبت نقدينگي ،جريان وجوه نقد عملياتي) كه متغيرهاي مستقل تحقيق هستند مورد مطالعه قرار گرفت وريسك سيستماتيك به عنوان متغيروابسته با استفاده از مدل بازار محاسبه شد . به منظور آزمون فرضيه ها از رويكرد داده هاي تركيبي ، آزمونF ليمير و آزمون هاسمن بهره گرفته شد و فرضيه ها آزمون شدند، نتايج بدست آمده بيانگر آن است كه بين 4 متغير حسابداري ( نسبت نقدينگي ، جريان وجوه نقد عملياتي ، نسبت پرداخت سود سهام ، اهرم عملياتي ) با ريسك سيستماتيك رابطه ي معناداري وجود دارد و در نهايت در مرحله طراحي مدل مشخص گرديد كه متغيرهاي پيش بيني كننده ريسك با ريسك سيستماتيك رابطه ي معناداري دارند و در مجموع توانايي بيش از 52 درصد تغييرات ريسك سيستماتيك را دارند . واژگان كليدي : متغيرهاي حسابداري ، ريسك سيستماتيك ، ريسك مالي ، ريسك عملياتي ، مدلهاي تخمين بتا