بررسي حلاليت داروي ايبوپروفن در دي اكسيدكربن فوق بحراني و عملكرد قانون اختلاط كواك- منصوري بر روي تعادل فازي مخلوط دوتايي

چكيده يكي از پارامترهاي مهم در روش انبساط سريع محلول فوق بحراني، حلاليت حل شونده است. ايبوپروفن حلاليت قابل قبولي در دي¬اكسيدكربن فوق بحراني دارد. از اين رو براي كاهش اندازه با استقاده از روش¬هاي فوق بحراني، بسيار مؤثر است. در اين مقاله، سيستم دوتايي ايبوپروفن- دي¬اكسيدكربن فوق بحراني در محدوه وسيعي از دما و فشار عملياتي مورد بررسي قرار گرفته است. به منظور مدل¬سازي، معادله حالت درجه سوم پنگ-رابينسون به همراه قانون اختلاط كواك- منصوري كه بر اساس ترموديناميك حالت آماري بدست آمده، استفاده شد. تركيب معادله حالت و قانون اختلاط، نتايج خوبي را به همراه داشت و توانست در تمام محدوده عملياتي و حتي در خارج از اين محدوده، رفتار كيفي و كمي با دقت خوبي را از خود نشان دهد. كمترين مقدار خطاي مطلق ميانگين در دماي كلوين 308 و 63/2% و بيشترين مقدار خطاي مطلق ميانگين در دماي كلوين 318 و 88/6% بدست آمد. واژگان كليدي: ايبوپروفن، قانون اختلاط، فوق بحراني، كواك- منصوري، انبساط سريع