تهيه نانوذرات دارويي توسط فرايند RESS و انواع روش هاي بهبود دهنده آن: بررسي پارامترهاي موثر

چكيده اندازه ذرات دارويي يكي از پارامترهاي مهم براي مقدار جذب مناسب دارو در مقايسه با ميزان مصرف آن دارو مي باشد. در حقيقت ميزان جذب دارو را مي توان با كاهش اندازه ذرات، افزايش داد. مطالعات اخير نشان داده اند كه انبساط سريع محلول فوق بحراني (RESS) نقش شاياني در تهيه ذراتي در مقياس ميكرون و زيرميكرون داشته است. در اين كار به مطالعه تهيه ذرات دارويي در ابعاد كوچك توسط اين فرايند و دو روش انبساط سريع محلول فوق بحراني در حلال مايع (RESOLV) و انبساط سريع محلول فوق بحراني توسط حلال همراه (RESS-SC) كه بهبود دهنده فرايند RESS مي باشند، پرداخته شده است. در ادامه پارامترهاي عملياتي كه روي اين فرايندها تأثيرگذار مي باشند نيز مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان دادند كه فرايند RESSبه تنهايي نمي تواند ذرات را در مقياس نانو توليد كند و براي رسيدن به اين هدف بايد از فرايند هاي بهبود دهنده آن استفاده كرد. با توجه به بررسي هاي انجام شده مشخص شد، زماني كه ماده مورد نظر در سيال فوق بحراني حلاليت خوبي داشته باشد، استفاده از روش RESOLV و در حالت عدم حلاليت مناسب استفاده از روش RESS-SC كمك شاياني در تهيه ذرات با ابعاد نانو مي كند. در نهايت با بررسي پارامتر هاي مختلف مشخص شد كه پارامتر هاي دما، فشار، طول و قطر نازل، فاصله پاشش و دماي قبل و بعد از محفظه انبساط از مهم ترين پارامترهاي تاثير گذار بر اندازه ذرات توليد شده در اين فرايند ها به شمار مي روند. واژگان كليدي: نانو ذرات دارويي، انبساط سريع محلول فوق بحراني، اندازه ذره