ازدياد برداشت به روش ميكروبي در مخازن نفتي جهت افزايش توليد

امروزه بخش عظيمي انرژي جهان از نفت خام حاصل ميشود. بخش زيادي از اين منبع با ارزش و غير قابل تجديد پس از روشهاي استخراج در حفاري ها در اعماق زمين باقي ميماند. بعلاوه، نياز وحشتناك توليد سوخت خام جهت جبران افزايش تقاضاي انرژي بشدت درحال افزايش است كه نشان دهندهي ضرورت فرايندهاي تقويت كنندهي بازيابي سوخت EOR است. اين روشها در تلاشند كه بر مهمترين موانع در مسير بازيابي مناسب سوخت مانند، قابليت نفوذ (تراوايي) پايين بعضي از مخازن، ويسكوزيته ي بالاي نفت خام و كشش سطحي بالاي آب نفت كه ممكن است باعث مويينگي زياد كه منجر باقي ماندن سوخت در مخازن سنگي ميشوند، فائق آيند. (Bubela, 1987) ازدياد برداشت ميكروبي (MEOR) ، يكي از روش هاي EOR است كه شامل مجموعهاي از تكنيك ها است كه در آن از ميكروارگانيسم ها و محصولات متابوليكي آنها براي گسترش براداشت نفت خام از مخازن صخرهاي استفاده ميكنند. ايدهي افزايش ازدياد برداشت به روش ميكروبي براي اولين بار توسط بكمن در سال 1221 ارئه شد. استفاده از ميكروب ها جهت توليد گاز به منظور افزايش بازده و يا دفع موادي كه باعث كاهش غلظت و گران روي نفت و انتقال آسان آن به سمت چاه هاي توليدي ميشود، تحت روشي به نامMEORانجام مي شود. روش هاي ميكروبي از روش هاي نوين افزايش بازده ذخاير به شمار مي رود كه اين روش از جنبه هاي نوين كاربرد علوم بيو تكنولوژي در صنعت نفت مي باشد.