ارزيابي پايداري تركيبات فنولي و فعاليت آنتي اكسيداني حاصل از برگ تمشك

استفاده از گياهان دارويي به‌منظور درمان و ارزش تغذيه اي با تاريخ زندگي انسان هم‌زمان بوده است. گياه تمشك (Rubus fruticosus) به دليل خصوصيات پزشكي در جهت كاهش ريسك خطر به بيماري هاي قلبي و عروقي، سرطان و اختلالات عصبي استفاده مي گردد. هدف از انجام اين پژوهش، ارزيابي تاثير پارامترهاي مستقل نظير زمان استخراج، دماي استخراج و نسبت جامد به حلال با طرح مركب مركزي در جهت بهينه سازي محتوي فنلي و فلاونوئيدي كل عصاره ي برگ تمشك با روش ماسيراسيون بود. بر اين اساس تاثير مدت زمان استخراج در روش ماسيراسيون به تنهايي بر محتوي تركيبات فنلي در سطح 5 درصد معني داري و در اندازه-گيري محتوي فلاونوئيدي عملكرد غير معني داري را نشان داده بود. تاثير دما با گذشت زمان بر ميزان استخراج تركيبات فنلي بصورت تقريباً خطي بوده و بر ميزان استخراج تركيبات فلاونوئيدي حاصل از عصاره برگ تمشك بصورت تقريباً درجه دوم، كه با افزايش دماي استخراج خصوصاً در نسبت هاي بالاتر جامد به حلال موجب افزايش ميزان تركيبات فنولي و فلاونوئيدي عصاره برگ گياه تمشك مي-گردد. آناليز واريانس و مقايسه ميانگين تغييرات نسبت جامد به حلال در سطح (P 0.01) درصد نشان داد كه با افزايش دما و نسبت جامد به حلال ميزان تركيبات فنلي و فلاونوئيدي در روش استخراج ماسيراسيون افزايش يافت.