معناپردازي نماد و نشانه هاي شهري از منظر نشانه شناسي لايه اي ؛ نمونه موردي : برج آزادي تهران

امروزه توجه به مفهوم نمادها و نشانه ها در شهر، به عنوان يكي از دغدغه هاي نظريه پردازان شهري، تبديل شده است. رويكرد نشانه شناسي شهري درصدد است تا شكل شهر را بر اساس نظام نشانه ها تبيين كند. در حال حاضر، فرايندهاي تأويلي نظام هاي نشانه اي در شهر، كه هدف آنها نشان دادن معني اجتماعي- فرهنگي محيط كالبدي است، كمتر مورد توجه بوده و واكاوي پيرامون آن حائز اهميت است. اصول نشانه شناسي كه در بسياري از علوم ادراكي ريشه دارد، با تكيه بر مفهوم دلالت، از اين رو، پس از بررسي ويژگي هاي مختلف نشانه، به مطالعه ماهيت نشانه هاي شهري و نحوه ادراك مفاهيم نشانه شناسانه و نشانه شناسي لايه اي پرداخته شده است. در اين مقاله به روش تحليلي- اسنادي در مرحله ادبيات و مباني نظري و تحليل ساختاري در نمونه موردي با رويكرد نشانه شناسي لايه اي و با استفاده از منابع كتابخانه اي، تلاش مي گردد تا فرايند خلق معاني و شيوه هاي بيان مضامين كاربردي و معنايي، در معماري شهري عصر پهلوي در بناي آزادي مورد بررسي قرار گيرد.