بررسي اثر مصارف كالاهاي وارداتي بر نرخ بيكاري در ايران

The Effect of Imported Goods Consumptions on Unemployment Rate in Iran

براساس ايده اقتصاد مقاومتي، الگوي مديريت واردات ايران بايد حامي توليد ملي، كار و سرمايه ايراني باشد. به عبارتي، نه تنها ترمزي براي رشد اقتصادي و اشتغال نباشد، بلكه به عنوان محركي براي آنها عمل كند. در اين راستا، در پژوهش حاضر، چگونگي اثرگذاري واردات براساس نوع مصرف، به تفكيك مواد اوليه و واسطه‏اي، كالاهاي سرمايه‎اي و كالاهاي مصرفي، بر وضعيت بيكاري در ايران طي دوره زماني 1394-1352 با استفاده از روش‏شناسي مبتني بر الگوهاي تصحيح خطاي برداري مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‏دهد كه در بلندمدت، افزايش واردات كالاهاي مصرفي منجر به افزايش نرخ بيكاري و كاهش اشتغال در ايران مي‏شود، اما افزايش واردات كالاهاي سرمايه‏اي و واسطه‏اي كاهش نرخ بيكاري و افزايش اشتغال‎زايي را در پي دارد. در اين بين و براساس نتايج حاصل از تجزيه واريانس، واردات كالاهاي واسطه‎اي و سرمايه‎اي مي‏تواند نقش قابل توجهي در توضيح‏دهي نوسانات مربوط به نرخ بيكاري ايفا كند.

Based on the idea of resistance economy, import management model for Islamic Republic of Iran must support national production, Iranian labor and capital. In other words, it not only be not a brake for economic growth and employment, but also be as an incentive for them. In this regard, the present study explore the effect of imports by type of use, raw materials and intermediary goods, capital goods and consumer goods, separately, on the unemployment situation in Iran during the period of 1973-2015 using methodology based on the vector error correction models. The results show that in long run, the increase in imports of consumer goods, leading to rising unemployment and falling employment, but the increase in imports of capital and intermediate goods, reduce unemployment and increase employment. In the meantime, based on the results of variance decomposition, imports of intermediate and capital goods can play a significant role in explaining the fluctuations in unemployment rate.