بررسي رابطه علي كوتاه مدت و بلند مدت بينفناوري اطلاعات و ارتباطات و تجارت بين الملل مورد مطالعه كشور هاي طرف تجاري ايران

در خصوص رابطه بين توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطات و تجارت بين الملل اختلاف نظر و جود دارد. يك فرضيه اين است كه توسعهفناوري اطلاعات و ارتباطات باعث افزايش تجارت بين الملل مي گردد و فرضيه ديگر تجارت بين الملل را به عنوان عامل موثر در توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطات در نظر مي گيرد. علاوه بر اين دو فرضيه، فرضيه سومي هم مطرح شده است كه بر اساس آن فناوري اطلاعات و ارتباطات و تجارت بين الملل داراي يك رابطه عليت دو طرفه اند.اين تحقيق در پي بررسي اين موضوع است كه رابطه بين توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطات و تجارت بين الملل چگونه است؟ اين مطالعه در چارچوب مدل تصحيح خطاي پانل چند متغيره (PECM) و آزمون هاي هم انباشتگي و عليت پانل به بررسي رابطه بلندمدت و كوتاه مدت بين فناوري اطلاعات و ارتباطات و تجارت بين الملل در كشور هاي طرف تجاري ايران، طي دوره زماني 2000 تا 2015 مي پردازد. برآورد ضرايب بلندمدت با استفاده از روش حداقل مربعات معمولي تعديل شده كامل (FMOLS)و برآورد ضرايب كوتاه مدت و روابط عليت با استفاده از روش گشتاور تعميم يافته (GMM) انجام شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه عليت دو طرفه بين تجارت بين الملل و فناوري اطلاعات و ارتباطات ( هر چهار شاخص فناوري اطلاعات و ارتباطات ) در كوتاه مدت وجود دارد اما در بلند مدت يك رابطه يك طرفه از شاخص توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطات به تجارت بين الملل برقرار است.