مكان يابي پل هاي عابر پياده در معابر شهري با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (مطالعه موردي: شهر سنندج)

ظهور اتومبيل سبب ايجاد تحولاتي در جوامع صنعتي گرديد و جابجايي انسان و كالا را تسريع كرد. خيابان ها و بزرگراه هاي بسياري براي حركت وسايل نقليه احداث شدند و در ساخت و بازسازي شهر ها به رغم آنكه عابرين پياده جزء لاينفك سيستم هاي حمل و نقل مي باشند، اولويت به وسايل نقليه داده شد. آمار تكان دهنده تصادفات و مرگ ومير در سرتاسر دنيا بيانگر نياز به توجه بيشتر به مقوله ايمني و خصوصاً ايمني عابر پياده است. در ميان كاربران معابر شهري عابران پياده به عنوان آسيب پذير ترين گروه ها محسوب مي شوند. برايناساس،دراينپژوهش با فرض اينكه مكانيابي پل هاي عابرپياده موجود در شهر سنندج مناسب است و همچنين بين مكان يابي صحيح پل هاي عابر پياده و استفاده از آن رابطه مستقيم وجود دارد،ازيكرويكردجديدبهمنظورساماندهيبهينهپل¬هاي عابر پيادهموجود در شهر سنندجاستفادهگرديدهاست.دراينروشبراساسمكا¬ن¬يابيپل¬هاي عابر پيادهجديددرنرمافزارGISميتوانبادرنظرگرفتنپارامترهايمختلفو موثربرافزايشبهرهوريحملونقلپيادهدركناريكديگرتعدادپل¬هاي عابر پيادهموردنيازراتعيينكرد. بر طبق نتايجبدستآمدهازتحليلهايپژوهشدرمقايسهباوضعيتموجود، تعداد 6 پل¬ عابر پيادهدر سطح شهر سنندج در وضع موجود وجود دارد كه هم از نظر تعداد و هم از نظرتوزيع فضايي نامناسب بوده و فقط 2 پل¬ عابر پياده از نظر توزيع فضايي مناسب مي باشد، كه در وضع پيشنهادي تعداد 50 پل¬ عابر پيادهدر مناطقي كه دچار كمبود بودند، پيشنهاد شد. نهايتا، در قسمت پيشنهادات براي رفع مشكلات ناشي از كمبود و نبود پل¬هاي عابر پيادهو ديگر معضلات آنها پيشنهاداتي ارائه گرديد.