بررسي تطبيقي مؤلفه هاي شعري بدر شاكر السياب و احمد شاملو

همگام با تغيير و تحولي در حوزه انديشه و ساختار شعر غرب، شعر معاصر فارسي و عربي نيز به لحاظ ساختار و محتوا دچار تحول شد. واژگان، تراكيب و مضامين موجود در شعر معاصر نشان مي دهد كه شعر امروز به سرعت از زبان و بيان قدماي خود فاصله گرفته است، اگر چه بسياري از ويژگيهاي اصلي خود را حفظ كرده است كه به اصول اوليه و كلي بر مي گردد. تقريبا بسياري از عوامل موثر در شكل گيري شعر نو پارسي، همچون دست و پاگير بودن شعر موزون و مقفّا، پاسخ گو نبودن مضامين رايج شعر كهن به نياز جامعه و مسائلي از اين دست، در شكل گيري شعر آزاد عربي نيز دخالت داشت. موضوعات مطرح در شعر معاصر، موضوعاتي است كه به اقتضاي زمان و عصر شاعران در اشعار آنها تجلي پيدا كرده است. شعر اين دوره در يك نگاه شعري است موفق و پيشرو كه توانسته در عمر تقريبا كوتاه خود به رشد و بلوغ تحسين برانگيزي برسد؛ شعري كه زبان قومي و تأثير گذار و نيز شاعران پر احساس و كوشاي آن در جهاني كردن آن تأثيري بسزا داشته اند. پژوهش حاضر در نظر دارد با نگاهي به اشعار بدر شاكر سياب و احمد شاملو به عنوان چهره هاي شاخص شعر معاصر به تحليل و بررسي مؤلفه هاي شعري آن ها بپردازد. لذا موضوعاتي از قبيل 1ـ مشخصات شعري 2ـ تنوع موضوعي 3ـ نوستالژي (غم غربت) 4ـ كاربرد اسطوره 5ـ هنجار گريزي 6ـ كاربرد موسيقي در اين پژوهش مورد بررسي قرار خواهند گرفت.