اهميت بازاريابي محصولات كشاورزي در ايران (مطالعه موردي، چاي)

صنعت چاي ايران عليرغم داشتن استعدادهاي بالقوه در زمينه توليد، فرآوري و تجارت چاي نتوانسته است طي ساليان گذشته جايگاه خود را در صنعت جهاني تثبيت كند و حتي در چند سال اخير دچار بحران شده است. وابستگي مستقيم بيش از 60000 خانواده به كشت و توليد چاي و همچنين جايگاه خاص چاي در سبد مصرفي خانواده¬هاي ايراني، ضرورت تدوين استراتژي و ساختار مناسب براي صنعت چاي ايران را دو چندان كرده است. بسياري از كارشناسان بخش كشاورزي معتقدند كه بازاريابي يكي از ضرورت¬هاي نظام توليد روستايي و كشاورزي است. اهميت اين موضوع تا حدي است كه در كشورهاي پيشرفته و حتي دركشورهاي در حال توسعه بازاريابي مقوله¬اي مهمتر از توليد است و از بازاريابي به عنوان دست نامرئي توليد نام برده مي شود. مسائل و مشكلات بسياري در زمينه بازاريابي محصولات كشاورزي در كشورمان وجود دارد كه از آن جمله مي توان به نامناسب بودن ساختار تسهيلات بازاريابي، ناپايداري قيمت، فصلي بودن توليدات كشاورزي، نامناسب بودن سيستم اطلاع رساني بازار، هزينه بالاي توليد و ضايعات فراوان در طول مراحل مختلف توليد، حضور دلالان و واسطه¬هاي فراوان و همچنين نامناسب بودن حمايت¬هاي دولت در زمينه توسعه بازار و سياست¬هاي بازاريابي توليدات روستايي اشاره كرد كه همه اين عوامل دست به دست هم داده و مانع دستيابي كشاورزان به درآمدهاي بالا و افزايش ارزش افزوده محصولات توليدي و همچنين مبارزه با فقر و محروميت كشاورزان مي¬شود. در همين راستا، تحقيق حاضر با شناسايي عوامل مختلف مؤثر در بازاريابي محصولات كشاورزي سعي دارد به ضروريات بازاريابي در صنعت چاي بپردازد.