شماره ركورد كنفرانس :
4076
عنوان مقاله :
معرفي گياهان دارويي مراتع ارتفاعات هير و نئور استان اردبيل
پديدآورندگان :
پورقربان نوشين porghorban1991@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد مرتعداري، دانشكدهي فناوري كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه محقق اردبيلي , قرباني اردوان - مرتعداري گروه مرتع و آبخيزداري، دانشكدهي فناوري كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه محقق اردبيلي , معمري مهدي - دانشيار، استاديار، پژوهشگر و دانشجوي دكتري مرتعداري گروه مرتع و آبخيزداري، دانشكدهي فناوري كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه محقق اردبيلي , بيدار لرد محمود - دانشيار، استاديار، پژوهشگر و دانشجوي دكتري مرتعداري گروه مرتع و آبخيزداري، دانشكدهي فناوري كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه محقق اردبيلي , غفاري سحر - دانشيار، استاديار، پژوهشگر و دانشجوي دكتري مرتعداري گروه مرتع و آبخيزداري، دانشكدهي فناوري كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه محقق اردبيلي
كليدواژه :
استان اردبيل , پراكنش جغرافيايي , شكل زيستي , گياهان دارويي , مراتع هير- نئور.
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي چاي و دمنوش هاي گياهي
چكيده فارسي :
اين پژوهش با هدف معرفي فلور و تعيين اشكال زيستي گياهان دارويي مراتع ارتفاعات هير-نئوركه در 48 كيلومتري جنوب شرقي شهر اردبيل واقع شده است، انجام گرفت. براي اين منظور پس از بررسي اوليه منطقه با استفاده از نقشه توپوگرافي و بازديد ميداني نمونهبرداري در سطح 11 رويشگاه به روش تصادفي- سيتماتيك در 330 پلات انجام شد. سپس اطلاعات مربوط به گياهان در داخل هر پلات ثبت گرديد. نتايج نشان داد از تعداد 113 گونه گياهي در مكان مورد مطالعه 90 گونه دارويي بوده كه به 28 تيره و 64 جنس گياهي تعلق دارد. كه به تفكيك نام علمي، نام فارسي، فرم بيولوژيكي، دوره رويشي، پراكنش جغرافيايي، اندام مورد استفاده و خواص دارويي تعيين گرديد. از نظر توزيع گونه¬ها برحسب جنس¬هاي گياهي، 14 جنس داراي بيش از يك گونه دارويي در سطح منطقه بودند. بزرگ¬ترين جنس¬هاي منطقه جنس¬ Astragalus با 5 گونه مي¬باشد. براساس شكل زيستي رانكيائر به ترتيب 54 درصد گونه¬ها همي¬كريپتوفيت، 30 درصد تروفيت¬، 12 درصد ژئوفيت¬، 4 درصد كامفيت¬ هستند. بررسي پراكنش جغرافيايي نشان داد بيش-ترين گونه¬ها بترتيب به منطقه ايراني- توراني (55 درصد) و عناصر مشترك ايراني- توراني/ اروپا- سيبري(29 درصد) تعلق دارند. بيش¬ترين مقدار به ¬لحاظ فرم رويشي به گونه¬هاي علفي چندساله و از نظر عمر زيستي به گونه¬هاي چند ساله متعلق بوده و بيش-ترين اندام مورد استفاده گونه¬ها مربوط اندام¬هاي هوايي برگ و گل مي¬باشد.