ارتباط سطوح امنتين-1 با شاخصHOMA-IR و HOMA-β پس از يك دوره تمرين هوازي در رت هاي ديابتي

مقدمه: امنتين-1 مي تواند عمل انسولين را تعديل كرده و نقش مهمي را در حساسيت انسولين ايفا كند. هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط سطوح امنتين-1 با شاخصHOMA-IR و HOMA-βپس از يك دوره تمرين هوازي در رتهاي ديابتي مي باشد. روششناسي: 16ﺳﺮ رت ﻧﮋاد وﻳﺴﺘﺎر ديابتي شده با STZ بطور ﺗﺼﺎدﻓﻲ به 2گروه (ﻛﻨﺘﺮل و ﺗﻤﺮﻳﻦ) تقسيم شدند. ﺗﻤﺮينات هوازي براي6ﻫﻔته و 5روز در ﻫﻔﺘﻪ انجام شد. در پايان مداخله، ﺳﻄﻮح امنتين-1 و ﮔﻠﻮﻛﺰ، اﻧﺴﻮﻟﻴﻦ براي سنجش شاخص مقاومت انسوليني و عملكرد سلولهاي بتا اﻧﺪازه ﮔﻴﺮي ﮔﺮدﻳﺪ. داده ها از طريق آزمونهاي شاپيرو-ويلك، تي و همبستگي پيرسون تحليل شدند. نتايج: تمرين هوازي به طور معني داري سبب افزايش سطح امنتين-1 و شاخصHOMA-β (05/0p ) و كاهش غير معنيدار شاخصHOMA-IR شد(05/0pgt;). همبستگي مثبت بين امنتين-1 باHOMA-β مشاهده شد(006/0p=، 69/0r=). بحث و نتيجهگيري: عدم تغييرات معني دارHOMA-IR در پژوهش حاضر با مطالعه روس(2005) متناقض مي باشد. يكي از دلايل عدم اين تغييرات مي تواند عدم تغييرات چربي احشايي باشد، چراكه ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﯿﺰان ﺗﻐﯿﯿﺮات HOMA-IR، ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺣﺠﻢ ﭼﺮﺑﯽ اﺣﺸﺎﯾﯽ گزارش شده اﺳﺖ (نئويس،2003). افزايش امنتين-1 در پژوهش حاضر با يافته اميني لاري(2017) همخواني دارد. گورسوي(2010) گزارش كرد احتمالاً گلوكز و انسولين به همراه مقاومت به انسولين، اثر كاهشي بر سطوح امنتين-1 دارد. بنابراين افزايش امنتين-1 مي تواند به دليل بهبود (هر چند غير معنيدار) انسولين و مقاومت به انسولين يا بهبود شاخص عملكرد سلولهاي بتا توجيه پذير باشد چراكه ﺗﺎن(2008) ﻧﺸﺎن داد، ﺗﺰرﻳﻖ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﺪت ﮔﻠﻮﻛﺰ ﻣﻮﺟﺐ ﻛﺎﻫﺶ اﻣﻨﺘﻴﻦ-1 ﻣﻲ ﺷﻮد. ضمناً؛ افزايش شاخص عملكرد بتا پس از تمرين هوازي و ارتباط مثبت امنتين-1 وHOMA-β در رتهاي ديابتي با نتايج پارك(2008) همسو مي باشد، نشان دادند ﺗﻤﺮﯾﻦ ورزﺷﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد و ﺗﻮده ﺳﻠﻮلﻫﺎي ﺑﺘﺎ را از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺳﻄﻮح ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ IRS2 ﺑﺮاي اﻓﺰاﯾﺶ آﺑﺸﺎرﻫﺎي ﺳﯿﮕﻨﺎﻟﯿﻨﮓ اﻧﺴﻮﻟﯿﻦ/IGF-1 در ﺟﺰاﯾﺮ ﻣﻮش ﻫﺎي دﯾﺎﺑﺘﯽ، ﺑﻬﺒﻮد مي ﺑﺨﺸﺪ. همبستگي مثبت امنتين-1 ﺑﺎ ﺷﺎﺧﺺ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺳﻠﻮلﻫﺎي ﺑﺘﺎ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ احتمالاً اﻓﺰاﯾﺶ امنتين-1 مي تواند ﯾﮏ اﺛﺮ محافظتي در مقابل تاثير ﺗﺨﺮﯾﺒﯽ استرپتوزوتوسين روي ﺳﻠﻮلﻫﺎي ﺑﺘﺎ داشته باشد.