عوامل موثر بر بازاريابي رسانه اجتماعي باشگاه هاي ليگ برتر فوتبال ايران

مقدمه: رسانه هاي اجتماعي يك دسته ابزار هاي مبتني بر اينترنت هستند كه بر بنيان ايدئولوژيك و فناوري وب 2 استوار بوده و به كاربران امكان توليد و مبادله محتوا را مي دهند (آبريزا ، 2013). هزينه نسبتا پايين و عدم نياز به سرمايه گذاري مالي فراوان، دليلي جهت بكارگيري رسانه اجتماعي به عنوان ابزار ارتباطي و بازاريابي در ورزش اظهار شده است(ايگلمن ، 2013). ) بازاريابي رسانه اجتماعي به دنبال بدست آوردن ترافيك سايت و يا كسب توجه به يك موضوع از طريق رسانه هاي اجتماعي است و منجر به ترويج برند سازمان و ترويج ورزش (ايگلمن، 2013) و توسعه ارتباطات برند (بنتاوس ، 2016) مي گردد. هدف اين پژوهش، بررسي عوامل موثر بر بازاريابي رسانه اجتماعي در باشگاه هاي ليگ برتر فوتبال ايران بود. روششناسي: پژوهش از نوع كيفي بوده و با به كارگيري تئوري داده بنياد انجام شد. داده ها از طريق مصاحبه با 19 نفر از مديران سطح عالي رسانه، اساتيد هيات علمي با گرايش بازاريابي ورزشي، مديران بازاريابي و فناوري اطلاعات سازمان ليگ، مديران بازاريابي و رسانه باشگاه هاي فوتبال، و كارشناسان رسانه اجتماعي جمع آوري شد كه به صورت قضاوتي انتخاب شدند. نتايج: يافته ها بيانگر وجود 64 نشان مؤثر در بازاريابي رسانه اجتماعي باشگاه هاي فوتبال است. اين نشان ها در 9 مفهوم طبقه بندي شده اند و شامل موارد زير مي باشند: ساختار، ماهيت فوتبال، مديريت، رسانه اجتماعي، فناوري ارتباطات و اطلاعات، فرهنگ و -اجتماع، مسايل حقوقي و قانوني، اقتصاد، دولت و سياست، و عوامل حرفه اي مرتبط با صنعت ورزش. بحث و نتيجهگيري: بررسي شرايط علي و زمينه اي حاصل از پژوهش نشان داد، محدوديت موجود بازاريابي رسانه اجتماعي در ايران تحت تأثير شرايط مختلفي اتفاق افتاده است كه از وضعيت مطلوب فاصله دارد. استفاده از برخي راهبردها مي تواند راه گشاي مديران باشگاه ها درخصوص توسعۀ بازاريابي رسانه اجتماعي باشگاه و دستيابي به وضعيت مطلوب باشد.