تاثير اضطراب شناختي و اضطراب رقابتي بر عملكرد و يادگيري مهارت حركتي ظريف

مقدمه: اثراسترس واضطراب روي عملكرد ويادگيري حركتي پيامدهاي قابل توجهي براي اعمال انساني دارد. هدف از اين مطالعه دستكاري اضطراب براي تحقيق اثرات آن روي عملكرد و يادگيري حركتي است. تاكنون تحقيقات انجام شده در زمينه اضطراب بيشتر به جنبه منفي اضطراب اشاره كرده اند اما در اين تحقيق محقق به دنبال اثرات مثبت اضطراب است. روش شناسي: پژوهش از نوع نيمه تجربي و كاربردي بوده و از پرتاب دارت براي جمع آوري داده ها استفاده شد. 36 دانشجوي شركت كننده به سه گروه اضطراب شناختي(12نفر)، اضطراب رقابتي(12نفر) و گروه كنترل (12نفر) تقسيم شدند. براي القاي اضطراب شناختي از تكليف محاسباتي ذهني استفاده شد و براي سنجش آن از پرسشنامه اضطراب ورزشي اسميت(sas) استفاده شد. و براي القاي اضطراب رقابتي از محاسبه نمرات عملكرد استفاده شد و براي سنجش آن از پرسشنامه اضطراب حالتي رقابتي مارتنز(CSAI-2) استفاده شد. پس از 10 جلسه تمرين از هر سه گروه پس آزمون و آزمون يادداري به عمل آمد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آنوواي مكرر و نرم افزارspss21 استفاده شد. بحث و نتيجه گيري: نتايج آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر نشان مي دهد كه اضطراب شناختي مي تواند باعث افزايش در عملكرد و يادگيري مهارت حركتي ظريف شود. ولي اضطراب رقابتي فقط باعث بهبود در عملكرد شد. به اين ترتيب كه نتايج، اثر بخشي بيشتر تمرين با اضطراب نسبت به تمرين بدون اضطراب(گروه كنترل) هم در عملكرد و هم در يادگيري را نشان مي دهد.