مقايسه كاركرد شناختي افراد فعال و غيرفعال

مقدمه: كاركردهاي شناختي متاثر از كاركردهاي حركتي هستند. در نتيجه تعامل بين دو كاركرد شناختي و حركتي امري جدايي ناپذير است. هدف از تحقيق حاضر مقايسة توانايي فضايي افراد داراي تجربه حركتي و بدون تجربه حركتي بود. روش شناسي: تحقيق حاضر از نوع علي- مقايسه اي بود و نمونه ها به صورت هدفمند انتخاب شدند. نمونه تحقيق شامل 60 نفر پسر با ميانگين سني 21/ 19 سال بود كه داراي تجربه حركتي (20 نفر گروه ورزشكار با سابقه 3 سال فعاليت منظم)، بدون تجربه حركتي (20 نفر گروه كنترل بدون سابقه فعاليت ورزشي) بود. براي مقايسة توانايي فضايي بين دو گروه، به بررسي ميزان چرخش ذهني به عنوان يكي از متغيرهاي اصلي توانايي فضايي پرداخته شد. براي بررسي اين توانايي از آزمون چرخش ذهني پترز و همكاران نسخة الف استفاده شد. نتايج: يافته هاي حاصل از آزمون تي براي گروه هاي مستقل تفاوت معنادار بين گروه كنترل با گروه داراي تجربه منظم حركتي را نشان داد (01 /0≥P). بحث و نتيجه گيري: اين يافته ها، تاثيرات مثبت تجربه حركتي را بر رشد شناختي افراد (چرخش ذهني) نشان مي دهد. بنابراين براي افزايش كاركردهاي شناختي، بويژه در دوره هاي حساس رشد شناختي مي توان از مداخلات حركتي به عنوان متغير تسريع كننده استفاده نمود.