تبيين رابطه فراموشي هدفمند ويادگيري سازماني با چابكي سازماني در سازمان ورزش و جوانان تهران

هدف از اين پژوهش تبيين رابطه فراموشي سازماني هدفمند و يادگيري سازماني با چابكي سازماني در كاركنان سازمان ورزش و جوانان تهران بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان رسمي و غير رسمي سازمان ورزش و جوانان تهران بود كه تعداد آنها برابر 100 نفر بود. براي تعيين نمونه آماري با استفاده از جدول مورگان تعداد 80 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم اتنخاب شده اند.به منظور گردآوري داده ها ازكاركنان ادارات از سه پرسش نامه يادگيري سازماني، چابكي سازماني و فراموشي هدفمند استفاده شد كه پايايي پرسش نامه ها با انجام يك طالعه مقدماتي به ترتيب 0/86و 0/894 و 0/844 به دست آمد. همچنين براي روايي صوري و محتوايي پرسش نامه از نظر متخصصان ورزشي و مديريتي و دانشجويان دكتري مديريت ورزشي در اين زمينه استفاده شد و روايي اين پرسش نامه ها نيز تائيد شد. تجزيه و تحليل داده ها در دو سطح آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون كلوموگرف - اسميرنف، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره) استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين يادگيري سازماني و فراموشي هدفمند رابطه مثبت و معناداري وجود دارد و يادگيري سازماني مي تواند پيش بيني كننده خوبي براي چابكي سازماني باشد.