رابطه هوش هيجاني با مديريت تعارض در بين كارشناسان تربيت بدني شهرداري تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط ميان هوش هيجاني و سبك¬هاي مديريت‌شده در كارشناسان تربيت¬بدني شهرداري تهران انجام شد. جامعه اين پژوهش كارشناسان تربيت¬بدني شهرداري تهران بودند كه 131 تن به عنوان نمونه از مجموع 160 كارشناس در اين پژوهش حضور داشتند. ابزارها، پرسشنامه¬هاي هوش هيجاني برادبري و گريوز و سبك¬هاي مديريت‌شده رابينز بودند. در تجزيه¬و¬تحليل داده¬ها علاوه بر شاخص¬هاي آمار توصيفي از آزمون¬هاي tمستقل، ضريب همبستگي ¬پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته¬ها نشان داد كه تفاوت معناداري ميان افراد باهوش هيجاني بالا و پايين در اتخاذ راهبردهاي مديريت‌شده وجود ندارد (05/0 p). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه تمامي مؤلفه‌هاي هوش هيجاني پيش¬بيني كننده مناسبي براي راهبرد راه¬حل¬گرايي در مديريت‎تعارض هستند (05/0 p). با توجه به مشاهده عدم معناداري ميان مؤلفه‌هاي هوش هيجاني با دو راهبرد عدم مقابله و كنترل، مي¬توان اين‌گونه استنباط كرد كه احتمالاً سازه هوش هيجاني به تنهايي پيش¬بيني كننده قوي براي انتخاب راهبردهاي مديريت‌شده نيست و عوامل ديگري نيز در اين زمينه دخالت دارند. با اين حال با توجه به وجود ارتباط معنادار ميان مؤلفه‌هاي هوش هيجاني و راهبرد راه¬حل¬گرايي كه عموماً معقول¬ترين را در حل تعارضات است، پيشنهاد مي¬شود دوره¬هايي با هدف آموزش مهارت‌هاي هوش هيجاني براي كاركنان تربيت¬بدني شهرداري برگزار گردد و همچنين براي جذب نيروي انساني از اين آزمون بهره گيرند.