شناسايي قوت‌ها، ضعف‌هاي استعداديابي در ورزش سنگ نوردي و تنگناها و چالشهاي فراروي آن، مطالعه موردي استان آذربايجان غربي

مقدمه: يكي از مفاهيم بسيار مهم در ورزش‌ها، فرايند شناسايي استعداد است. هر فردي مي‌تواند ياد بگيرد و ياد در ورزش‌هاي ويژه‌اي شركت كند، اما افراد كمي امكان دستيابي به سطوح بالاي مهارت را پيدا مي‌كنند. در گذشته و حتي امروزه نيز در برخي كشورها جوانان به ورزش‌هايي روي مي‌آورند كه مبتني بر تمايلات فردي و ايده‌هايشان باشد اما در كشورهاي پيشرفته و اروپاي شرقي اين روش‌ها منسوخ شده‌اند و چندان طرفدار ندارند ().حيطه استعداديابي به عنوان موضوع مهم به ويژه براي كساني كه با ورزشكاران جوان كار مي‌كنند و به سطوح رقابتي چشم دارند، به سرعت وارد دنياي ورزش شده است. روش شناسي: تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي- تحليلي است كه به صورت پيمايشي انجام شد.جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه مسئولين مركز استعداديابي، هيات سنگنوردي، مربيان سنگنوردي كه در سطوح مسابقات قهرماني كشور، وزارت آموزش و پرورش، ليگ برتر باشگاهها،قهرماني دانشگاههاي كشور و تيمهاي ملي استان آذربايجان غربي فعاليت مي‌كنند، مي‌باشد.كه تعداد آنها جمعاً اين 98 نفر جامعه آماري را تشكيل مي‌دهند. كه با توجه به محدود بودن تعداد جامعه آماري مورد مطالعه، از طريق روش سرشماري (كل شماري)، كل جامعه آماري به عنوان نمونه آماري انتخاب شد.جهت گردآوري داد ها از پرسشنامه محقق استفاده شد.براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي همچون ميانگين، فراواني، درصد و انحراف معيار براي توصيف متغيرهاي جمعيت شناختي در جامعه تحقيق و براي رتبه بندي قوت‌ها، ضعف‌ها، فرصت‌ها و تهديدها از آزمون بارعاملي و KMO و بارتلت استفاده شد. در نهايت براي تحليل از SWOT استفاده شد. نتايج: در بين كلية گويه‌هاي مطرح شده گوية « توجه مسئولان كشور به ورزش سنگنوردي» بيشترين اهميت را در اين بخش دارد. درصد مشاركت در ورزش قهرماني ايران تفاوت فاحشي با درصد مشاركت كشورهاي صاحب نام دارد. استعداديابي در ورزش سنگنوردي با مسايلي همچون نبود ساختار سازماني مشخص و منسجم مواجه است. ساختار سازماني تعيين كنندة شيوة تخصيص منابع و اهداف بلندمدت و سياست‌هاي سازمان است. بحث و نتيجه گيري: استعداديابي فرايندي علمي و هدفمند است كه در آن كودكان و نوجوانان از طريق برخي آزمون ها و معيارهاي استاندارد ارزيابي مي شوند تا به شركت در رشته هاي مناسب ورزشي كه اميد موفقيت بيشتري در آنها را دارند، تشويق و هدايت شوند. بررسي تاريخچه استعداديابي نشان مي دهد كه مربيان طي پنجاه سال اخير به مقوله استعداديابي پرداخته و ورزشكاران را به طور غير رسمي طبقه بندي كرده اند. به طور كلي مي توان گفت شناسايي و انتخاب استعدادهاي ورزشي مسئله فوق العاده پيچيده اي است و متغيرهاي متنوع و زيادي در اين زمينه اثرگذارند.