رابطه رهبري معنويت‌گرا با توانمندسازي روان‌شناختي دبيران تربيت بدني آموزش و پرورش عجب‌شير

مقدمه: توانمندسازي، مفهومي جديد است كه هم‌اكنون نظر بسياري از انديشمندان مديريت را به خود جلب كرده است. اين مفهوم، كه چند بعدي است بر حسب ادراكات و باورهاي كاركنان نسبت به نقش خودشان در شغل و سازمان آنها تعريف شده است و حالت‌هاي روانشناختي مختلفي را از جمله احساس شايستگي، احساس مؤثر بودن، احساس خودمختاري و احساس معنادار بودن شغل به خود اختصاص مي‌دهد(سنجيده،1394). عوامل بسياري با توانمندسازي روان‌شناختي دبيران مرتبط است كه در تحقيق حاضر سعي گرديده است تا رابطه رهبري معنويت‌گرا با توانمندسازي روان‌شناختي و تعهد هنجاري دبيران آموزش پرورش عجب‌شير مورد بررسي قرار گيرد. روش شناسي: تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي و از حيث روش، توصيفي و همبستگي است. جامعه آماري دبيران تربيت بدني عجب‌شير مي‌باشد كه تعداد آنها 30 نفر است. با توجه به محدود بودن جامعه آماري، از روش سرشماري استفاده گرديده است به عبارتي كل جامعه آماري به عنوان نمونه آماري در نظر گرفته شده است.جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي رهبري معنويت‌گرا فراي و همكاران (2005)، پرسشنامه توانمندسازي وتن و كمرون (2004) استفاده شد.جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون، رگرسيون و نرم افزار spss استفاده گرديد. نتايج: نتايج نشان داد كه بين رهبري معنوي با توانمندسازي رابطه معنادار وجود دارد. همچنين بين همه ابعاد رهبري معنوي به غير از چشم انداز،ايمان،احساس شايستگي،احساس معناداري با توانمندسازي روان شناختي رابطه معنادار وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: تحقيق حاضر با يافته هاي تحقيق شعباني بهار و همكاران(1394) همخواني دارد. در تبيين يافته هاي مي‌توان گفت با توجه به اينكه توانمندسازي كاركنان يك ابزار استراتژيك براي رسيدن به هدف‌ها و چشم‌اندازها مي‌باشد، و با توجه به نقش مهم رهبري معنوي در دستيابي به اين اهداف، سازمان‌هاي امروزي براي بقاي خود در دنياي رقابتي امروز، بايستي براي نقش رهبري معنوي در توانمندسازي اهميت بسزايي قائل شوند. چرا كه رهبران معنوي با تحريك و برانگيختن كاركنان با استفاده از چشم‌انداز معنوي و ايجاد زمينه‌هاي فرهنگي بر اساس ارزش‌هاي انساني، كاركناني توانمند، داراي بهره‌وري بالا و متعهد و با انگيزه را پرورش مي‌دهند.