مقايسه عملكرد اندام فوقاني و تعادل پوياي كشتي گيران نخبه آزاد و فرنگي

مقدمه: هدف از اين مطالعه، مقايسه عملكرد اندام فوقاني و تعادل پوياي كشتي گيران نخبه آزاد و فرنگي شهرستان رشت بود. روش‌شناسي: اين مطالعه از نوع تحقيقات علي- مقايسه‌اي بوده و شركت‌كنندگان آن شامل كشتي گيران آزاد (سن: 00 /2±71 /20) و فرنگي (سن: 25 /2±05/ 21) در شهرستان رشت بودند. مطالعه بر روي 42 نفر از كشتي‌گيراني (21 نفر آزادكار و 21 نفر فرنگي) كه داراي معيارهاي ورود به پژوهش بودند، به روش نمونه‌گيري در دسترس براي پژوهش انتخاب شدند، انجام گرديد. در اين مطالعه براي اندازه‌گيري تعادل پويا و عملكرد اندام فوقاني از تست Y، براي اندازه‌گيري حس عمقي فلكشن شانه، پلانتارفلكشن مچ پا، دامنه حركتي فلكشن شانه و پلانتار فلكشن مچ پا از دستگاه الكتروگونيامتر و براي بررسي حس نيروي فلكشن شانه، پلانتارفلكشن مچ پا، قدرت عضلاني فلكشن شانه و پلانتارفلكشن مچ پا از وسيله دينامومتر دستي استفاده گرديد. براي بررسي نرمال بودن داده از آزمون شايپروويلك و براي بررسي مقايسه دو گروه از آزمون‌هاي t مستقل (براي داده‌هاي نرمال) و يومن ويتني (براي داده‌هاي غير نرمال) استفاده شد. از نرم‌افزار spssبا نسخه 22 براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها استفاده گرديد. نتايج: يافته‌هاي پژوهش نشان كه تفاوت معناداري بين عملكرد اندام فوقاني، حس نيروي فلكشن شانه و پلانتارفلكشن مچ پا، حس عمقي فلكشن شانه و پلانتارفلكشن مچ پا، قدرت عضلاني فلكشن شانه و پلانتارفلكشن مچ پا در كشتي گيران آزاد و فرنگي در سطح معناداري (05 /0≥p) وجود دارد؛ به‌طوري‌كه كشتي گيران فرنگي در اندام فوقاني و كشتي گيران آزاد در اندام تحتاني عملكرد بهتري نشان دادند. درحالي‌كه يافته‌ها تفاوت معني‌داري را بين دامنه حركتي فلكشن شانه و پلانتارفلكشن مچ پا و تعادل پوياي دو گروه در سطح معناداري (05/ 0≥p)، نشان نداد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر مي‌توان گفت كه شرايط تمرين و شرايط مسابقه‌اي بين دو گروه از كشتي گيران، باعث ايجاد سازگاري‌هاي متفاوتي در عملكرد عضلاني و درگيري‌هاي عصبي- عضلاني بين دو گروه شده است. بنابراين به نظر مي رسد كه كشتي گيران فرنگي در اندام فوقاني و كشتي گيران آزاد در اندام تحتاني داراي عملكرد بهتري مي باشند.