تاثير كانون توجه بيروني با روش هاي دستورالعمل، خودگفتاري و بازخورد بر يادگيري حركتي

مقدمه و هدف: اتخاذ كانون توجه بيروني يكي از موثرترين شيوه‌هاي بهبود عملكرد و يادگيري حركتي است. هدف از تحقيق حاضر مقايسه تاثير شيوه‌هاي مختلف جلب توجه بيروني (دستورالعمل، خودگفتاري و بازخورد افزوده) بر عملكرد و يادگيري مهارت پرتاب توپ تنيس از بالاي بود. روش شناسي: 60 نفر راست‌دست ناآشنا با تكليف در اين تحقيق شركت كردند و بعداز پيش‌آزمون بصورت تصادفي به چهار گروه 15 نفري (دستورالعمل توجه بيروني، خودگفتاري آموزشي، بازخورد افزوده توجه بيروني و كنترل) تقسيم شدند. سپس در مرحله اكتساب، آزمودني‌ها به مدت 5 جلسه (جلسه¬اي 60 پرتاب) به تمرين پرتاب از بالاي شانه تحت شرايط مداخلة مربوطه پرداختند. آزمون يادداري بعداز 24 ساعت از مرحله اكتساب انجام شد. نتايج: پس از اطمينان از طبيعي بودن توزيع داده‌ها با استفاده از آزمون شاپيرو-ويلك، يافتههاي حاصل از آزمون تحليل واريانس مركب با اندازههاي تكراري درمورد عامل جلسه نشان مي‌دهد كه اثرات اصلي گروه و جلسه و نيز تعامل بين اين دو متغير معنادار مي‌باشد. نتايج تحليل واريانس يك طرفه و آزمون بونفروني نشان مي‌دهد در تمام مراحل بين نمره‌هاي گروه‌ها تفاوت معنادار است و گروه بازخود افزوده عملكرد بهتري نسبت به گروه هاي ديگر دارد (05/0≥P). همچنين نتايج آزمون تحليل واريانس با اندازه‌هاي تكراي نشان مي‌دهد كه همه گروه‌ها بجز گروه كنترل در آزمون‌هاي اكتساب و يادداري نسبت به پيش‌آزمون پيشرفت دارند. بحث و نتيجهگيري: هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير كانون توجه بيروني با شيوه هاي دستورالعمل، خودگفتاري و بازخورد بر يادگيري پرتاب از بالاي شانه با دست غير برتر بود. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه در تمام مراحل تحقيق (اكتساب، يادداري) گروه بازخورد افزوده نتايج بهتري نسبت به ساير گروه‌ها داشت.نتايج پژوهش حاضر با پژوهش هاي عبدلي، فرخي، شمسي پور و شمس (1390)(1)، ولف، چيواكوسكي، اسچيلر و اويلا (2010)(2)، گراندوس (2010) در پرتاب دارت (3) همراستا است. بنابراين به معلمان تربيت‌بدني و مربيان ورزشي پيشنهاد مي‌شود كه براي تسهيل در امر آموزش به‌منظور يادگيري و يادداري مطلوب مهارت‌هاي پرتابي، برنامه‌هاي آموزشي خود را با تأكيد اتخاذ كانون توجه بيروني با روش بازخود افزوده تدوين و تمرين كنند.