بررسي شايستگي هاي كانوني شغلي دانشجويان ورودي و خروجي تربيت ‌بدني و علوم ورزشي دانشگاه‌هاي شهر تهران

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسي شايستگي كانوني دانشجويان ورودي و خروجي تربيت‌بدني دانشگاه‌هاي دولتي تهران بود. روش شناسي: جامعه آماري پژوهش را دانشجويان ورودي (سال اول) و خروجي (سال آخر) رشته تربيت‌بدني و علوم ورزشي دانشگاه‌هاي تهران تعداد 240 نفر تشكيل مي‌ دادند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بوده كه داراي 6 بعد شامل‌‌‌، شايستگي هاي انتخاب شغل‌‌‌، شايستگي‌هاي دستيابي به شغل‌‌‌، شايستگي‌هاي حفظ شغل‌‌‌، شايستگي‌هاي اساسي‌‌‌، شايستگي‌هاي رهبري و پيشرفت فردي‌‌‌، شايستگي‌هاي موردي بود. روايي آن از طريق روايي صوري توسط 5 نفر از اساتيد مديريت ورزشي تاييد شد و پايايي آن نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ درحد مطلوب بر آورده شد. در نهايت تجزيه و تحليل داده‌ها روي 240 پرسشنامه برگشتي انجام شد. در ‌‌‌‌‌اين پژوهش براي تحليل داده‌ها از آمار توصيفي (فراواني‌‌‌، درصد‌‌‌، انحراف معيار‌‌‌، ميانگين و كمترين و بيشترين داده) براي تجزيه و تحليل آماري و آزمون فرضيات پژوهش با توجه به طبيعي بودن داده‌ها از آزمون‌هاي t تك نمونه اي مستقل و t دو گروهي مستقل در سطح معني داري 05 /0 ≥p با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. نتايج: يافته‌ها حاكي از آن بود كه دانشجويان تربيت‌بدني ازنظر شايستگي هاي انتخاب شغل‌‌‌، شايستگي‌هاي دستيابي به شغل‌‌‌، شايستگي‌هاي اساسي و شايستگي‌هاي رهبري و پيشرفت فردي در وضعبت مطلوبي قرار ندارند و در شايستگي‌هاي حفظ شغل و شايستگي‌هاي موردي در وضعيت مطلوبي قرار داشتند. هم‌چنين مقايسه ميان شايستگي‌هاي كانوني شغل بين دانشجويان ورودي و خروجي نشان داد كه تفاوت وجود ندارد. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش نظام آموزشي دانشگاه هاي تهران در مقطع كارشناسي نتوانسته است كه شايستگي كانوني شغلي دانشجويان تربيت بدني و علوم ورزشي را تقويت نمايد.