نانوكامپوزيت پلي تيوفن/كيتوسان مغناطيسي به عنوان جاذب جديد براي ريز استخراج تري آزين از نمونه هاي آبي

در اين كار، براي اولين بار، جاذب جديدي بر پايه نانوكامپوزيت پلي تري آزين/كيتوسان مغناطيسي به روش پليمرايزاسيون اكسايشي براي ريز استخراج مغناطيسي تري آزين از نمونه هاي آبي سنتز گرديد. همچنين جاذب هاي نانوذرات مغناطيسي و نانوذرات مغناطيسي اصلاح شده با كيتوسان به روش همرسوبي تهيه شدند. نتايج آزمايشگاهي نشان داد كه كارآيي استخراج نانوكامپوزيت پلي تيوفن/كيتوسان مغناطيسي در مقايسه با نانوذرات مغناطيسي خام و اصلاح شده با كيتوسان بسيار بالاتر مي باشد. در اين كار، پارامترهاي اثر گذار بر روي مورفولوژي نانوكامپوزيت پلي تيوفن/كيتوسان مغناطيسي از قبيل نسبت اجزاء و زمان واكنش مورد بهينه سازي قرار گرفت. به علاوه، پارامترهاي اثر گذار بر روي بازده استخراج از قبيل حلال واجذبي، مقدار جاذب، قدرت يوني، pH نمونه و زمان استخراج مورد بررسي قرار گرفت و مقدار بهينه هر يك به دست آمد. تحت شرايط بهينه، مقدار حد تشخيص (LOD) و حد كمي (LOQ) به ترتيب با در نظر گرفتن 3=S/N و 10= S/N، برابر ng L-1 10 و ng L-1 30 به دست آمد. دقت براي پنج بار تكرار در شرايط بهينه در سطح غلظتي ng ml-1 150 مقدار 12-7 درصد حاصل شد. همچنين، محدوده خطي روش (LDR) بين 100 تا μg L-1 5000 با شيب بزرگتر از 9994.0 به دست آمد.