تجربه زيستي دانشجو معلم از سيرتحول انگيزه فعاليت هاي مشاركت جويانه

اين مقاله درباره اتفاقاتي است كه براي دانشجو معلم در طي دوران چهارساله دانشجويي افتاده و در ابتدا باعث كاهش انگيزه روحيه مشاركت جويانه دانشجو معلم شده است و دانشجو معلم را از حضور مشاركت جويانه در فعاليتهاي پژوهشي و فرهنگي بازداشته است، همچنين اتفاقاتي كه در طي دوره چهار ساله دانشجويي دانشجو معلم باعث تحول در او و بالا رفتن انگيزه اش مي شود، بحث مي نمايد. اين مقاله به شيوه روايت پژوهي بر روي دانشجو معلم دانشگاه فرهنگيان كرمان پرديس خواجه نصيرالدين طوسي كار شده است. در اين مقاله دانشجو معلم با يكسري از معضلات روبرو شده،كه باعث كاهش روحيه انجام فعاليت هاي مشاركت جويانه در دانشگاه شده است، اما دانشجو معلم پس از مشاهده اتفاقاتي متوجه مي شود، كه مقصر اصلي براي پيشرفت نكردن در فعاليت هاي مشاركت جويانه خود اوست و تا زماني كه او براي بهبود شرايط تلاشي نكند، بقيه عوامل تاثير چنداني بر ميزان انگيزه مشاركت جويي ندارند، كه دانشجو معلم پس از مدتي با تلاش و آشنايي با افراد فعال و الگو قراردهي آنان، باعث بالا بردن انگيزه مشاركت خود در فعاليت هاي دانشگاه مي شود.