بررسي اثر كاربري اراضي بر پايداري خاكدانه ها و تنفس ميكروبي

كيفيت خاك ظرفيت خاك براي توليد پايدار بيولوژيكي، حفظ كيفيت محيط زيست و ارتقا سلامت گياه، انسان و حيوان در درون اكوسيستم مي باشد. تأثير نوع كاربري اراضي بر نحوه ي عملكرد خاك در اكوسيستم، از طريق مطالعه و ارزيابي تغييرات خاك امكان پذير استبه منظور بررسي اثر نوع كاربري اراضي بر پايداري خاكدانه ها و تنفس ميكروبي ، پژوهشي در قالب طرح كاملأ تصادفي با 4 تيمار (كاربري)، در منطقه ي رابر واقع در جنوب غربي استان كرمان انجام شد. در اين تحقيق چهار نوع كاربري اراضي شامل: باغ با 24 نمونه، جنگل با 25 نمونه، مرتع با 28 نمونه و اراضي زراعي با 27 نمونه در نظر گرفته شد و نمونه برداري از عمق 0 تا 15 سانتي متري از سطح خاك صورت گرفت و در نمونه هاي برداشت شده خصوصيات خاك شامل: پايداري خاكدانه ها، پايداري خاكدانه هاي درشت ، پايداري خاكدانه هاي ريز و تنفس ميكروبي اندازه گيري شد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه نوع كاربري اراضي بر ميزان پايداري خاكدانه هاي درشت و تنفس ميكروبي در سطح يك درصد معني دار شد ولي بر پايداري خاكدانه ها و پايداري خاكدانه هاي ريز معني دار نشد. بيش ترين مقدار پايداري خاكدانه هاي درشت مربوط به كاربري جنگل و كم ترين مقدار آن مربوط به كاربري باغ بود. همچنين بيش-ترين مقدار تنفس ميكروبي مربوط به كاربري باغ (41/ 278 ميلي گرم دي اكسيد كربن بر روز در گرم خاك) و كم ترين مقدار آن مربوط به كاربري مرتع (05 /121 ميلي گرم دي اكسيد كربن برروز در گرم خاك) بود.