تأثير كاربرد تلفيقي اصلاح‌كننده هاي آلي، معدني و كودهاي زيستي بر ويژگي هاي رويشي سويا

قابليت پايين جذب عناصر غذايي در اراضي خشك و نيمه‌خشك ايران و راندمان كم كودهاي مصرفي سبب كاهش رشد و توليد محصول مي‌گردد. در سال هاي اخير كاربرد كودهاي شيميايي با هدف تأمين عناصر غذايي گياهان، نقش عمده‌اي در افزايش محصولات كشاورزي داشته است. اما استفاده بيش از حد كودهاي فسفره سبب تجمع فسفر در خاك و ورود فسفر به آب ها و تشديد پديده يوتريفيكاسيون مي شود. به همين دليل كودهاي زيستي و كودهاي آلي به عنوان جايگزين و در اكثر موارد به صورت مكمل مي‌توانند تضمين‌كننده پايداري سامانه‌هاي كشاورزي باشند. از اين رو به منظور بررسي تأثير برخي از اصلاح كننده هاي آلي شامل بقاياي غلات و ضايعات نخل، زيستي شامل باكتري تيوباسيلوس + گوگرد و شيميايي شامل كودهاي فسفره (خاك فسفات و سوپر فسفات تريپل) و اسيد سولفوريك بر ويژگي‌هاي رويشي سويا، آزمايشي در قالب طرح كاملاً تصادفي با 15 تيمار و 4 تكرار در گلخانه دانشگاه باهنر كرمان انجام گرديد. اعمال تيمارها قبل از كشت گياه به صورت مخلوط با خاك انجام شد. پس از گذشت دو ماه از اعمال تيمارها گياه برداشت و ويژگي‌هاي رويشي گياه از جمله وزن تر و خشك ساقه، وزن تر و خشك ريشه، ارتفاع ساقه و ريشه و حجم ريشه اندازه گيري شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه اثر تيمارهاي مختلف بر ويژگي‌هاي رويشي سويا در سطح 1 درصد معني‌دار بود. تيمار بقاياي غلات+گوگرد+باكتري تيوباسيلوس+سوپرفسفات تريپل كه تلفيقي از 3 نوع كود آلي، زيستي و شيميايي بود بيشترين تأثير را بر ويژگي‌هاي رويشي نسبت به تيمار شاهد نشان داد.