تهيه جداول نيازهاي رويشي شبدر و ارزيابي كيفي تناسب اراضي منطقه لردگان استان چهارمحال و بختياري براي تناوب هاي برنج-شبدر و برنج-كلزا

براي پايدار كردن كشاورزي و افزايش توليد در واحد سطح، بايد كاربري زمين متناسب با ظرفيت توليد آن انتخاب شود. نباتاتي بايد با برنج در يك تناوب قرار گيرند كه از نظر مشخصات گياهي شرايط لازم را براي اين كار داشته و اراضي نيز براي كاشت اين گياهان مناسب باشند. مهمترين مرحله از مراحل ارزيابي تناسب اراضي، تهيه جداول نياز هاي رويشي نباتات مي باشد. اهداف اين مطالعه، معرفي نباتات مناسب براي قرار گرفتن آن ها در تناوب با برنج، تهيه جداول نيازهاي رويشي شبدر و ارزيابي كيفي تناسب اراضي منطقه لردگان براي تناوب هاي برنج- شبدر و برنج- كلزا بوده است. مراحل مختلف اين تحقيق شامل: انتخاب نباتات مناسب براي قرار گرفتن آنها در تناوب با برنج، استخراج نيازهاي رويشي شبدر از منابع علمي، مطالعات صحرايي، آزمايشگاهي و ارزيابي كيفي تناسب اراضي به روش پارامتريك براي تناوب هاي برنج-شبدر و برنج-كلزا بوده است. نتايج نشان داد كه كلزا و شبدر از نظر فيزيولوژي گياهي شرايط قرار گرفتن در تناوب با برنج را داشته و برنجزار هاي منطقه نيز براي كشت اين گياهان نسبتاً مناسب مي باشند. اراضي مورد مطالعه براي برنج تناسب بحراني دارند. رطوبت نسبي هوا مهم ترين عامل محدودكننده براي كشت برنج محسوب مي شود. اگر به جاي اينكه از اطلاعات رطوبت نسبي ايستگاه هوا شناسي كه در ارتفاع 2 متري اندازه گيري مي شود، اين متغير اقليمي در نزديكي سطح بوته گياه اندازه گيري شود، احتمالاً تناسب به ميزان يك كلاس ارتقاء مي يابد. ضريب تعيين بالا براي رابطه رگرسيوني بين عملكرد زارع و حاصلضرب شاخص زمين و شاخص مديريت براي برنج و شبدر نشان داد كه روش هاي بكار رفته در اين تحقيق از صحت و دقت كافي برخوردار بوده اند.