كروم در تغذيه دام: عنصري سمّي يا ماده اي مغذي؟

كروم سه ظرفيتي برخلاف شكل شش ظرفيتي سمي آن، يك ماده مغذي براي سلامت و توليد دام محسوب مي-شود. كروم با قرارگرفتن در كمپلكسي به نام كرومودولين سبب بهبود اتصال هورمون انسولين به گيرنده آن مي شود. در شرايط تنش دفع كروم افزايش مي يابد و شكل هاي آلي كروم بويژه كروم پيكولينات و كروم-متيونين نرخ جذب گوارشي بالاتري در مقايسه با فرم هاي معدني مانند كروم كلرايد دارند.كروم غيرآلي مانند كروم كلرايد، با يون هاي هيدروكسيل واكنش داده و تشكيل تركيبات با وزن مولكولي بالا مي دهد كه سبب رسوب كمپلكس و در نتيجه كاهش جذب آن مي شود.بواسطه ي نقش كروم در بهبود عملكرد انسولين، تغذيه مكمل هاي كروم سبب افزايش ساخت چربي-ها، پروتئين ها و اسيدهاي نوكلئيك در سلول ها مي شود. كروم همچنين با كاهش راديكال هاي آزادو ترشح هورمون كورتيزول سبب رفع شرايط تنش و آسيب هاي ناشي از آن مي شود. تغذيه مكمل هاي آلي و معدني كروم در پژوهش-هاي متعددي حاكي از اثرات مثبت كروم بر مصرف خوراك، افزايش وزن و ضريب تبديل غذايي دام هاي اهلي است با اين وجود تحقيقات اندكي در رابطه با نقش كروم بر عملكرد دام هاي بومي انجام شده است.