شماره ركورد كنفرانس :
4086
عنوان مقاله :
اثر همزيستي گونه هاي مختلف قارچ ميكوريز بر عملكرد، ظرفيت آنتياكسيداني و ميزان كلروفيل گياه دارويي نعناع فلفلي تحت تنش شوري
پديدآورندگان :
محمدي ساردوئي سعيده دانشگاه جيرفت , برومند ناصر دانشگاه جيرفت
كليدواژه :
تنش شوري , عملكرد , كلروفيل , ميكوريز , نعناع فلفلي
عنوان كنفرانس :
اولين همايش بين المللي و دومين همايش ملي كشاورزي، محيط زيست و امنيت غذايي
چكيده فارسي :
شوري يكي از موانع و مشكلات كشت و توسعه در مناطق خشك و نيمهخشك دنيا است امروزه يكي از مشكلات اساسي در كشاورزي كمبود منابع آب شيرين و باكيفيت مناسب جهت آبياري است. همزيستي قارچ ميكوريز ميتواند منجر به افزايش رشد و مقاومت به تنش شوري شود. بهمنظور بررسي اثر همزيستي گونه هاي مختلف قارچ ميكوريز بر عملكرد، ظرفيت آنتياكسيداني و كلروفيل گياه دارويي نعناع فلفلي تحت تنش شوري، آزمايشي در قالب طرح فاكتوريل بر پايه كاملاً تصادفي با 3 تكرار انجام شد. تيمار شوري شامل: صفر، 2، 4، 6 و 8 دسي زيمنس بر متر و گونه هاي ميكوريز شامل mosseae Glomus و G. intraradices و G. versiform بودند. نتايج نشان داد كه همه صفات موردمطالعه بهطور معنيداري تحت تأثير اثر ساده و متقابل ميكوريز و تنش شوري قرار گرفت همچنين نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان عملكرد و كلروفيل در تيمار تلقيح با گونه G. intraradices و شرايط بدون تنش و كمترين مقدار پارامترهاي اندازهگيري شده در تيمار شاهد (بدون ميكوريز) و شرايط تنش شديد مشاهده گرديدند، بيشترين ميزان ظرفيت آنتياكسيداني در تيمار تلقيح با گونه G. intraradices و تيمار شوري 8 دسي زيمنس بر متر مشاهده شد. تيمار تلقيح با گونه هاي mosseae G و G. versiform نسبت به شاهد برتري داشته اما اثرات آن نسبت به تيمار تلقيح G. intraradices كمتر بود.