ضرورت حفظ ارزش هاي اخلاقي در رابطه بين مشاور و مراجع

مشاوره در مجموعه خدمات راهنمايي و بهداشت رواني، يكي از مهمترين فعاليت هاست كه راهگشاي بسياري از مشكلات انسان مي باشد. هدف اصلي مشاوره كمك به مراجعان در خودشناسي، درك موانع رشد وبالندگي، درك عميق خويشتن، برنامه ريزي، مسئوليت پذيري و درنهايت تصميم گيري جهت سازگاري بهتر و بيشتر با خويشتن و محيط و دستيابي به سلامت رواني است. مشاوره فرايند ارتباط روياروست كه در آن به مراجع كمك مي شود تا صادقانه رفتار و نگرش و كيفيت سبك زندگي خود را در محيطي آزاد و به دور از تهديد و تحميل ارزيابي نموده و درجهت تغييرات اساسي و مطلوب اقدام نمايد. در امر مشاوره حرفه اي باهمه اهميت و ضرورتش، اگرمعيارها و اصول اخلاقي رعايت نشود نه تنها راهگشا نبوده بلكه بسترساز مسائل و مشكلالت متعددي خواهد شد. در عوض بكارگيري اصول و معيارهاي اخلاقي در مشاوره نه تنها محدوديت نيست بلكه به عنوان كاتاليزور و بهبود بخشنده كار بست تكنيكها، نظريه ها و مهارتهاي مشاوره در فرايند درمان و هدايت است و بر تمامي مشاوران و روان درمانگران ضروري است تا از اصول و معيارهاي اخلاقي و موارد غيراخلاقي حرفه خود آگاه باشند و با مدنظرقرار دادن آنها شأن و منزلت و حقوق انساني و قانوني خود و مراجعان را رعايت نمايند و ميزان خطاي حرفه خود را به حداقل برسانند. هدف پژوهش حاضر، كه يك مطالعه توصيفي-تحليل با استفاده از مرور و جمع بندي پيشينه پژوهشي در اين باره است، بررسي ضرورت حفظ ارزش هاي اخلاقي در رابطه بين مشاور و مراجع و چالش هاي موجود در اين زمينه است. در اين مطالعه، ضمن ارئه ديدگاه هاي مختلف در مورد مسائل اخلاقي در رابطه بين مراجع و مشاور، نكات كلي اخلاقي كه بايد توسط مشاور در ارتباط با مراجع درنظر گرفته شود، آورده شده است.