بهبود طول عمر در شبكه هاي حسگر بي‌سيم با استفاده از بهبود شعاع همسايگي

بهره‌گيري از حسگرهاي بي‌سيم در موارد زيادي كاربرد دارد، سنسورهاي مختلفي با توجه به نيازهاي روز افزون بشر در عرصه هاي نظامي، سلامت، شناسايي محيط، سنجش محيط و موارد مشابه طراحي و پياده سازي شده است. گره‌هاي حسگر بي‌سيم داراي بخش مهم هستند، اين بخش‌ها شامل واحد حسگر(سنسور)، واحد پردازشگر، واحد انتقال اطلاعات و واحد تأمين توان مصرفي مي‌باشد. واحد تأمين توان مصرفي يا انرژي در گره‌هاي سنسور بي‌سيم به دليل پايان پذير بودن و همچنين تلاش براي كاهش ابعاد بخش بحراني در اين شبكه‌ها به شمار مي آيند. تلاش هاي زيادي جهت بهبود مصرف انرژي در اين حسگرها و به دنبال آن افزايش طول عمر شبكه پيشنهاد شده است. در اين مقاله تلاش شده است شعاع همسايگي براي تشخصي گره‌هاي همسايه در الگوريتم‌هاي مبتني بر خوشه‌بندي بررسي گردد و در ادامه روشي پيشنهاد گردد تا با استفاده از بهبود انتخاب شعاع همسايگي و همسايه يابي بتوان بهبودي در عملكرد واحد ارسال اطلاعات در اين گره‌ها ايجاد نمود. با كاهش انرژي در واحد ارسال اطلاعات، ميزان مصرف انرژي در گره كاهش يافته و در ادامه موجب افزايش طول عمر گره خواهد شد. براي بهبود همسايگي از الگوريتم جستجوي همسايگي متغير استفاده شده است. شبيه‌سازي شبكه از طريق نرم‌افزار متلب انجام شده است، بررسي نتايج نشان مي‌دهد بهبود در شعاع همسايگي مي‌تواند به محلي سازي اطلاعات كمك كرده و موجب كاهش مصرف انرژي و افزايش طول عمر در شبكه‌هاي سنسور بي‌سيم شود.