كاربرد بازي گونه‌سازي در معماري سازماني: فرصت‌ها و چالش‌ها

معماري سازماني توصيف، ترسيم و تصوير وضعيت موجود و آينده مطلوب يك سازمان و يا سامانه است كه در آن نقش‌ها، كاركردها، ويژگي‌ها، اجزاي اصلي و روابط بين آن‌ها و با محيط تعاملي به‌گونه‌اي تعيين شده باشد كه قابليت لازم را براي تحقق اهداف و حاكميت ارزش‌هاي آن سازمان و يا سامانه فراهم آورد. معماري سازماني بايد مبتني بر همكاري باشد. به‌عبارت ديگر بايد نمايندگان تمامي ذي‌نفعان كليدي و اعضاي شبكه ارزش سازمان از قبيل حوزه كسب‌وكار، مديريت عالي، شركاي تجاري و مشتريان در برنامه معماري سازماني گنجانده شود. لذا قابل ‌درك بودن معماري و نيز ايجاد رغبت و انگيزه جهت مشاركت حداكثري ذي‌نفعان يك مسئله مهم و اساسي به شمار مي‌رود. در اين مقاله با بررسي موانع مشاركت ذي‌نفعان معماري سازماني، رويكرد بازي‌گونه‌سازي و كاربردهاي آن براي ايجاد انگيزش در بين ذي‌نفعان پيشنهاد شده است. همچنين در ادامه چالش‌ها و فرصت‌هايي كه بازي‌گونه‌سازي براي معماري سازماني فراهم مي‌كند تشريح شده‌و يك مطالعه موردي در رابطه با بازي‌گونه‌سازي مدل‌هاي معماري سازماني ارائه شده است.