تاريخ جمعي، خيابان و مصرف

اين پژوهش در صدد آن است تا شكل‌گيري تاريخ جمعي مبتني بر مصرف در شهر كرمانشاه را بررسي كند. در اين مقاله از مفهوم تاريخ جمعي بنيامين بهره گرفته‌ايم. براين اساس مي‌شود به «مدل آگاهي دروني» يا «ناخودآگاه روياپردازي جمعي» پي برد. اين مدل‌ها گسترۀ جهان‌بيني انسان‌ها را بازنمايي مي‌كنند. اينكه روياها، آرمان‌ها و غايت افراد چيست و به كجا راهبر مي‌شود. ايدئولوژي مصرف اين مدل را هدايت مي‌كند و خيابان عرصۀ بيان مدل آگاهي دروني است. روش اين پژوهش نشانه‌شناسي است. براي اين پژوهش از نظام نشانه‌اي شامل پوسترها، بيلبوردها، تابلوها، آگهي‌هاي تبليغاتي، دكوراسيون و معماري سازه‌هاي مراكز فروش شهري استفاده مي‌كنيم. عمدۀ اين نتايج از اين قرارند: نظام‌هاي نشانگان بررسي شده، تخيل را به‌سوي ارزش‌هاي بازار سوق مي‌دهند. بر اين اساس، آرمان‌ها، روياها به بازار محدود مي‌شود. از سوي ديگر نظام گفتگويي برمبناي مفاهيم بازار درحال شكل‌گيري است كه نظم بازار را تبديل به نظمي طبيعي و داده‌شده مي‌كند (مدبودن ـ دمده شدن، مارك ـ فيك، شاخص ـ غيرشاخص، موفق ـ ناموفق، پيشرفت ـ پسرفت، سود ـ زيان و ...). اين سازوكار از يك‌سو، از طريق ترجمۀ خيانتكارانۀ مفاهيم جهان‌شمولي چون انتخاب، زندگي و... پيش مي‌رود. از سوي ديگر از طريق غارت امر فرهنگي يا امر كهن.