كنشگران مديريت شهري، حكمروايي و نهادهاي مديريت محلي(شهر كرمانشاه)

يكي از مباحث بسيار مهم و جديد مورد نظر مديران، برنامه‏ريزان و متخصصان در دهه‏هاي اخير در ادبيات توسعه مديريت شهري، بحث كنشگران مديريت شهري، حكمروايي شهري و نهادهاي مديريت محلي است. هدف از اين پژوهش توجه به حكمروايي خوب، مطلوب و شايسته شهري در مديريت شهري كلانشهر كرمانشاه است. روش گردآوري داده‌ها مطالعات اسنادي و كتابخانه‏ي و مطالعات ميداني (مشاهده، مصاحبه، نظرسنجي و پرسشنامه) است. روش پژوهش توصيفي- تحليلي مي‏باشد. جامعه آماري شامل 20 نفر از كارشناسان، متخصصان و مديران شهري مي‏باشد. يافته‏هاي پژوهش نشان‏دهنده الزامات حكمروايي خردمندانه و شايسته، مشاركت و قدرت شهروندان در مديريت شهري با ميانگين (2.50)، قانون‏مداري مديريت شهري (3.25)، شفاف‏سازي اطلاعات و فعاليتها و عدم پنهان‏كاري (2.02)، انعطاف‏پذيري عملكرد و قوانين و مديريت(1.70)، وفاق محوري (اجماع سازي) (1.74)، كنترل فساد (1.63)، عدالت و انصاف(1.72)، پاسخگويي(2.83)، تمركززدايي و تفويض اختيارت (1.93)، شهروندمداري(1.75)، مسئوليت‏پذيري (1.80)، كارايي و اثربخشي (1.79)، ظرفيت سازي نهادي و سازماني (1.79)، اعتمادسازي (1.80)، بينش راهبردي و استراتژيك (2.91) و آگاهي و اطلاع‏رساني با ميانگين (2.41) بوده‏اند كه تنها در شاخص قانون‏مداري مديريت شهري ميانگين از حد استاندار بالاتر بوده و قانون‏مدار بودن مديريت شهري در مديريت شهري را نشان مي‏دهد. اما در شاخص‏هاي كنترل فساد در مديريت شهري پايين‏ترين ميانگين را به خود اختصاص داده است. ‏نتايج پژوهش نشان‏دهنده پايين بودن شاخص‏هاي حكمروايي خوب شهري در مديريت شهري كرمانشاه بوده است، در صورتيكه از رويكردهاي نوين مديريت شهري، حكمروايي خوب و مطلوب شهري مي‏باشد. راه مديريت شهري از حكمروايي خوب شهري مشاركت (دولت، بخش عمومي، بخش خصوصي و شهروندان) مي‏گذرد