نقش فلسفه در تربيت شهروند و نگاهي به وضعيت نهادهاي انديشه محور در شهر كرمانشاه

يكي از علل اينكه دو گانۀ سنت و مدرنيته هنوز كلان مسئلۀ ما است و اكثر مسائل ما در ذيل اين مسئله تعريف مي شوند، ساده-انگاري مفاهيم و مسائل در حوزه ي علوم انساني است. مفهوم شهر و شهروند گرچه به ظاهر ساده و روشن به نظر مي رسند، وقتي در مورد آن قدري عميق تر و جدي تر تأمل كنيم به پيچيده بودن اين مفاهيم پي مي بريم. شهر و شهروند گرچه از يك جهت پديده اي عيني- تجربي و مكان مد و زمان مند و نهايتا اموري اجتماعي است، از جهتي ديگر يك مقوله ي انساني- فلسفي است. زيرا اين دو مفهوم حامل ابعاد انسان شناختي و فلسفي است. در اين نوشتار ابتدا مفهوم شهروند تحليل و بررسي مي شود تا روشن شود كه فلسفه چگونه و در چه زمينه هايي مي تواند در تربيت يك شهروند مؤثر باشد و شهر چه نيازي به فلسفه و فيلسوفان دارد. سپس تأثيرات و كاركردهاي فلسفه در شهر و براي شهروند بيان مي گردد و در قسمت نهايي نوشتار وضعيت فلسفه در شهر و انديشه به معناي عام كلمه در شهر كرمانشاه بررسي مي شود. لذا مطالب اين نوشتار درواقع متشكل از سه بخش خواهد بود كه در متن مقاله به تفصيل به آن ها پرداخته مي شود.